bywajtu

Jeśli ktoś fascynuje się piramidami, a obejrzał już wszystkie w Egipcie (jest ich tam nieco ponad sto), powinien skierować uwagę na inne kraje, w których wznoszono tego typu budowle. Jest ich zaś wcale niemało, gdyż piramida była w kilku antycznych cywilizacjach dość powszechną formą architektoniczną. Najbliżej z Egiptu mamy do Sudanu, gdzie w centralnej części kraju możemy obejrzeć piramidy nubijskie. Grobowce w tej formie budowano z piaskowca w latach 300 p.n.e. – 300 n.e., w królestwie kuszyckim. Są mniejsze od piramid egipskich, ale ich duże skupisko w miejscowości Meroe robi wrażenie. Podobnie jak egipskie, były przedmiotem dużego zainteresowania poszukiwaczy skarbów. W XIX wieku Włosi zniszczyli stożki kilku z nich, próbując dostać się do środka. Czy coś znaleźli – nie wiadomo.

By podziwiać bardziej okazałe piramidy, należy udać się do Ameryki, gdzie mamy ich pod dostatkiem. Piramida Słońca w meksykańskim Teotihuacan została wzniesiona w pierwszych stuleciach naszej ery. O jej twórcach niezbyt wiele wiadomo, ale ich dzieła są imponujące. Bok Piramidy Słońca mierzy u podstawy 222,5 metra. Jej pięć platform miało kiedyś wysokość 61 metrów; obecnie jest to trochę mniej, gdyż budowla zapadła się nieco w ziemi. Piramida Słońca była niegdyś częścią wielkiego miasta Teotihuacan, zajmującego 11 km. kwadratowych powierzchni.

Również w Meksyku znajduje się Wielka Piramida Cholula, o wysokości 53 metrów, która tym się charakteryzuje, że.. w ogóle jej nie widać. Zbudowana w czasach prekolumbijskich, służyła przez pewien czas Aztekom jako świątynia ich krwiożerczego boga Quetzalcoatla. Po podboju Meksyku przez hiszpańskich konkwistadorów budowlę przykryto ziemią, a na jej szczycie wybudowano katolicki kościół. Dziś nieświadomy obserwator może stwierdzić, że to po prostu świątynia na zwykłej górze.

W Gwatemali można obejrzeć z kolei piramidy Tikal – centrum państwa Majów w latach 300-900 n.e.  Na szczycie największej z pięciu znajduje się Świątynia Dwugłowego Węża. Po opuszczeniu przez Majów Tikalu te imponujące piramidy zarosły dżunglą i świat o nich zapomniał. Zostały ponownie odkryte w 1850 r. Od tego czasu są przedmiotem intensywnych badań archeologicznych i atrakcją podziwianą przez turystów.

A jeśli nie chce nam się tak daleko jechać? Cóż, bliżej nam z pewnością do Rzymu, gdzie znajduje się całkiem porządna piramida Cestiusza, zbudowana w 12 roku p.n.e. Ten grób zamówił sobie sędzia Gajusz Cestiusz Epulo, który – jak widać – bardzo cenił własną osobę i nie chciał być gorszy od królów. Prawdopodobnie brał udział w rzymskim ataku na Nubię w 23 r. p.n.e., widział tam piramidy nubijskie i od nich zaczerpnął inspirację. Jak wynika z inskrypcji na budowli, jej wzniesienie zajęło 330 dni. Piramidę zbudowano z betonu, który pokryto marmurem, a wnętrze udekorowano malowidłami. I rzeczywiście Cestiusz okazał się wyjątkową postacią – lecz tylko dzięki tej budowli.  „Ach, kimże jest Cestiusz? Ani słowa nie mogę sobie przypomnieć, o niczym co uczynił. Dla mnie to człowiek, który umarł i został pochowany, aby pozostawić po sobie piramidę” – napisał angielski poeta Thomas Hardy.

• Piramida Słońca w Teotihuacan Gorgo/PD/Wikipedia Piramida Słońca w Teotihuacan (Gorgo/PD/Wikipedia)