bywajtu

Patio w Pałacu REALES ALCÁZARES DE SEVILLA Felix Caballero Cañadas, CC BY-SA 3.0, http://commons.wikimedia.or... Patio w Pałacu REALES ALCÁZARES DE SEVILLA (Felix Caballero Cañadas, CC BY-SA 3.0, http://commons.wikimedia.or...)

Na nizinie

W starożytności wierzono, że miasto założył Herkules lub jego fenicki odpowiednik – Melqart. Miało się ono nazywać wówczas Spal, co w języku fenickim oznaczało nizinę. Najstarszą osadę założył lud kultury Tartessoss na wyspie rzecznej u ujścia Guadalquiwir. Kiedy Kartagińczycy zniszczyli lud Tartessoss, miasto znalazło się pod ich panowaniem.

W 206 r. Spal zostało zajęte przez rzymian pod wodzą Scypiona Afrykańskiego, którzy umacniali swoją pozycję w Hiszpanii po zwycięskiej II wojnie punickiej. Jednakże romanizacja miasta nastąpiła dopiero za Juliusza Cezara, który ustanowił tutaj kolonię Julia Romula Hispalis. Miasto zostało wkrótce otoczone murem, a w jego centralnej części wzniesiono rozległe forum, z portykiem przeznaczonym do prowadzenia interesów kupieckich.

Hispalis

W czasach cesarskich miasto stało się siedzibą jednej z czterech Rad Sędziowskich dla prowincji Betyki, co zaważyło o dalszym rozwoju Hispalis. Mimo postępującej romanizacji, ludność czciła nadal fenickich Bogów.  Gdy w Hispalis zaczęło się rozwijać chrześcijaństwo, pierwsze lokalne święte - Justa i Rufina zostały umęczone za odmowę kultu Astarte.

W II w. romanizacja Betyki posunęła się tak daleko, że nastała era tzw. hiszpańskich cesarzy. Trajan i Hadrian, dwaj wielcy i zasłużeni dla Rzymskiej państwowości cesarze pochodzili właśnie z pobliskiego Hispalis Santiponce (łac. Italica).

Łaźnie królewskie w Reales Alcázares de Sevilla sade_1411,CC BY-SA 2.0, https://www.flickr.com/phot... Łaźnie królewskie w Reales Alcázares de Sevilla (sade_1411,CC BY-SA 2.0, https://www.flickr.com/phot...)

Mroczne wieki

Betyka wraz z Hispalis została utracona na początku V w., kiedy w regionie pojawiły się połączone wojska Wandalów i Alanów. Wkrótce ich miejsce zajęli Wizygoci, którzy ustanowili w Hiszpanii swoje królestwo. Istotną role w zarządzaniu miastem odgrywał w tym czasie biskup.

W 712 r. miasto zostało zdobyte przez Maurów, którzy ustanowili tutaj swoją pierwszą siedzibę w Al-Andalus, jak nazywali Hiszpanię. Miasto zaczęło się szybko rozwijać, korzystając z włączenia w sieć handlową świata arabskiego. Nowi władcy rozbudowali rzymskie umocnienia, zbudowali także wspaniały zamek – Alkazar, później przebudowany w pałac królewski - najstarszy w Europie w ciągłym użytku.

Rekonkwista

W 1247 r. armia chrześcijańskiej Kastylii, prowadząca Rekonkwistę Andaluzji, obległa Sewillę i po 15 miesiącach zajęła miasto. Nowa władza nie zakłóciła ekonomicznego rozwoju miasta, zamieszkałego wciąż przez większość muzułmańską i dużą diasporę żydowską. Rozpoczął się natomiast boom budowlany, wznoszono pałace i kościoły, jeszcze w 1248 r. rozpoczynając budowę katedry – symbolu chrześcijańskiej władzy, która dziś jest jednym z najwspanialszych lokalnych zabytków, wpisanych na listę UNESCO. W mieście zaczął się rozwijać charakterystyczny styl dekoracyjny – Mudejar, bazujący na estetyce arabskiej.

Pogromy

W 1391 r. archidiakon Ferrant  Martinez przeprowadził pogrom żydowski w Sewilli, podczas którego zabito kilka tysiące osób, a resztę zmuszono do nawrócenia. Zarekwirowano także żydowskie mienie, w tym sklepy i magazyny, a wszystkie synagogi zamieniono na kościoły. Żydowska diaspora była szczególnie liczna w Hiszpanii, jeszcze od czasów rzymskich a najstarsze znane pogromy przeprowadzali już Wizygoccy królowie. Jednakże w jednoczącej się Hiszpanii Żydzi odgrywali istotną rolę ekonomiczną, dochodząc niekiedy do bogactwa i tytułów, co zwracało na nich zazdrość i nienawiść lokalnych chrześcijan i muzułmanów.

W XV w. w Sewilli zaczęła się także zła sława Inkwizycji, która na tutejszym placu San Francisco począwszy od 6 lutego 1481 r. dokonywała słynnych Auto Da Fe, publicznych deklaracji wiary, kończących się niekiedy spaleniem winnych na stosie.

Wewnątrz wspaniałej katedry Sewilskiej znajduje się m.in. grobowiec odkrywcy Ameryki, Krzysztofa Kolumba. Pom²; http://commons.wikimedia.or... Wewnątrz wspaniałej katedry Sewilskiej znajduje się m.in. grobowiec odkrywcy Ameryki, Krzysztofa Kolumba. (Pom²; http://commons.wikimedia.or...)

Brama światów

Gdy w 1492 r. wyruszający z Sewilli Krzysztof Kolumb odkrył Amerykę, miasto stało się głównym portem Hiszpanii. Królewski dekret nakazywał aby wszystkie towary sprowadzane z nowego świata musiały najpierw przejść przez urząd Casa de Contraction w Sewilli, co ściągnęło do miasta tysiące kupców z całej Europy. Miasto weszło w Złoty Wiek, stając się ze swoim milionem mieszkańców jedną z największych metropolii XVI –wiecznego świata.

W drugiej połowie XVI w. złamano monopol Sewilli, otwierając port w Kadyksie na towary z Ameryki, osłabiając nieco obrót handlowy metropolii. Mimo to miasto przyćmiewało swoim rozmachem architektonicznym i potęgą gospodarczą aż do 1649 r., kiedy Wielka Plaga zabrała ponad 150 000 mieszkańców. Wraz z upadkiem potęgi Hiszpanii i wojną o Sukcesję Hiszpańską znaczenie miasta zmalało. Podejmowano próby rozwoju przemysłu, otwierając w 1728 r. Królewską Fabrykę Tytoniu, drugi (po Eskorialu) największy budynek w kraju, obecnie Uniwersytet. Ponowny rozwój nastąpił w erze przemysłowej, w XVIII w. , jednakże miasto już nigdy nie osiągnęło znaczenia z czasów Złotego Wieku. 

Budynek Fabryki Tytoniu, w XVIII w. największy zadaszony obiekt w całej Sewilli. Dodo; http://commons.wikimedia.or... Budynek Fabryki Tytoniu, w XVIII w. największy zadaszony obiekt w całej Sewilli. (Dodo; http://commons.wikimedia.or...)