bywajtu

Loggia dei Militi w Cremonie Nevertime; http://en.wikipedia.org/wik... Loggia dei Militi w Cremonie (Nevertime; http://en.wikipedia.org/wik...)

Oppidum

Chociaż dolinę Padu kojarzymy nierozerwalnie z Italią, w starożytności zamieszkana była przez celtyckie plemiona i nazywana Galią przedalpejską. Wiele dzisiejszych miast włoskich ma celtyckie korzenie, m.in. Cremona, którą na przełomie V i IV w. p.n.e. założyli Galijscy Cenomanowie w strategicznym środku doliny Padu.

Pomiędzy portami

Dla Rzymian jej położenie miało olbrzymie znaczenie dla podboju całej prowincji, dlatego w 218 r. p.n.e. założyli tutaj ufortyfikowaną placówkę, wspieraną przez analogiczną placówkę w Piacenzie. Gdy w 148 r. p.n.e. konsul Spurius Postuminus ufundował Via Postumia, trakt łączący Genuę z Akwileą, leżąca na jej środku Cremona zaczęła szybko się rozwijać. Powstał targ, magazyny i punkt przeładunkowy, tutaj zaczynano liczenie odległości zarówno na wschód jak i zachód.

Zniszczenie

Miasto bardzo skorzystało na podbojach Cezara, obsługując logistycznie jego kampanię galijską. W 40 r. p.n.e. postawiło jednak na złego konia, popierając Marcusa Iuniusa Brutusa i Senat przeciw Oktawianowi. Przyszły cesarz przykładnie ukarał miasto, jak opisuje Wirgiliusz, i wydał je na łup swoich żołnierzy. W 69 r. miasto zostało zburzone przez Wespazjana w II bitwie pod Bedriacum, i mimo iż zaraz potem sam Wespazjan nakazał je odbudować, nigdy nie zdołało już odzyskać swojej wcześniejszej świetności.

Ressurectio

W czasie Wojen Gockich strategiczne położenie skłoniło Bizantyjczyków do odbudowania umocnień i założenia przyległego obozu wojskowego. W 603 r. zdobył je i zniszczył król Longobardów Agilulf a terytorium podzielił między dwa księstwa – Bergamo i Brescie. Jednakże w 615 r. królowa Longobardów Theodelinda, gorliwa katoliczka z misjonarskim zapałem nawracająca rodaków,  odbudowała je i zainstalowała biskupa. Stał się on głównym zarządcą miasta a w czasach Cesarstwa wasalem cesarskim. Cremona ponownie urosła w siłę, a dzięki budowie portu rzecznego na terenie dawnego obozu bizantyjskiego zaczęło się nowe prosperity.

Katedra z baptysterium Einer flog zu Weit; http://en.wikipedia.org/wik... Katedra z baptysterium (Einer flog zu Weit; http://en.wikipedia.org/wik...)

Pojedynek z cesarzem

Za panowania Henryka IV (1056-1105) miasto odmówiło płacenia wysokich podatków, a jego chorąży (włos. gonfanoniere) Giovanii Baldesio wyzwał samego cesarza na pojedynek, w którym strącił go z konia i uzyskał zwolnienie.

Miasto podzielone

W 1093 r. miasto weszło razem z Lodi, Mediolanem i Piacenzą w anty-cesarski pakt Matyldy Toskańskiej. Konflikt zakończył się klęską cesarza i jego słynnym upokorzeniem w Canossie w 1098 r., po którym Cremona otrzymała tzw. insulae fulcheria – okoliczne terytoria jako swoją strefę wpływów. To zapoczątkowało rozwój komuny i dalszych aspiracji politycznych. W tym czasie jednak społeczność miasta podzieliła się na stronnictwa: w nowym mieście przewagę uzyskali zwolennicy Gwelfów, a na starym mieście Ghibbelinów. Waśnie były tak silne, że stronnicy Gwelfwów zbudowali w swojej części miasta nowy ratusz, tzw. Pallazzo Cittanuova.

Zmienne sojusze

Gdy Fryderyk Barbarossa przeprowadził swoją karną kampanię przeciw zbuntowanej Italii, Cremona stanęła po jego stronie, za co w 1154 r. otrzymała prawo bicia własnej monety. W 1162 r. jej wojsko dołączyło do sił cesarskich w oblężeniu i zniszczeniu Mediolanu. Jednakże w 1167 r. miasto zmieniło strony i dołączyło do ligi Lombardzkiej, aby w 1176 r. wziąć udział w zwycięskiej bitwie o wolność Italii, bitwie pod Legnano. Mimo to, w kolejnych latach Cremona często występowała przeciw Mediolanowi, goszcząc często u siebie dwór Cesarski. 

Rozwój

 1266  r. władzę w mieście przejęło konsorcjum obywateli, wkrótce utworzono urząd Capitana del Popolo. Jednakże w 1276 r. seniorat nad miastem zdobył markiz Cavalcabo, którego rodzina do 1310 rządziła w mieście. Był to mimo wszystko czas korzystny, usprawniono rolnictwo nową siecią kanałów, ustanowiono nowe urzędy w oparciu o szkołę założoną przy kościele św. Franciszka.  

Protekcja

Po  okresie najazdów, w 1322 r. wpływy w mieście zdobyli potężni Visconti, którzy uczynili władzę nad miastem dziedziczną a samo miasto weszło w skład księstwa Mediolanu. Rządy Viscontich a później Sforzów to czas rozwoju i bogacenia się, założono nawet Uniwersytet sponsorowany przez handlarzy barchanami.

Narodziny Torrone

Gdy w 1441 r. w mieście odbył się ślub Francesca I Sforzy z Biancą Marią Visconti, zaprezentowano po raz pierwszy słynne później włoskie słodycze – deser Torrone.

W 1707 r. miasto przeszło w ręce Austriaków, po okresie nieudolnej władzy hiszpańskiej, okupionym głodem i epidemiami. W 1861 r. Cremona podobnie jak reszta Italii weszła w skład zjednoczonego Królestwa Italii. 

   Pomnik Stradivariego, miasto słynie jako historyczna siedziba najlepszych warsztatów lutniczych, tak znanych rodów jak Stradivari, Amati czy Guarneri Illinois-bdr529; http://en.wikipedia.org/wik... Pomnik Stradivariego, miasto słynie jako historyczna siedziba najlepszych warsztatów lutniczych, tak znanych rodów jak Stradivari, Amati czy Guarneri (Illinois-bdr529; http://en.wikipedia.org/wik...)