
7 osób
Widoczność: wszyscy
Publikować mogą: wszyscy
Moderacja: po publikacji
Edirne
Miasto cesarza Hadriana
Most ottomański nad Maricą.
(Vidimian; http://wikitravel.org/en/Fi...)
Orestias
Hadrianopolis miasto cesarza Hadriana zostało założone przez starożytnych greków, na długo przed Cesarstwem Rzymskim. Według mitologii, miał to zrobić Orestes, syn Agamemnona – zdobywcy Troi, a nazwa miasta miała upamiętniać fundatora jako Orestias. Osada powstała u zlewu rzek Ardy i Tundży z Maricą. Później jednak trackie plemię Bessów założyło tutaj swoją stolicę, zwaną Uskudamą chociaż nie jest to zupełnie pewne, bo alternatywna teoria mówi, że ich stolicą mogła być także osada w dzisiejszym Sinitowie.
Hadrian
W II w. cesarz Hadrian, prowadzący wojny z Dakami żyjącymi na terenach dzisiejszej Rumunii, szukał strategicznie położonego miasta, które mogło stanowić bezpieczne zaplecze dla działań naddunajskich i powstającego systemu fortyfikacji. Jego wybór padł na Uksudamę, którą rozbudował, opatrzył nowymi murami i przemianował na Hadrianopolis, miasto Hadriana. Miasto zostało nową stolicą prowincji Tracji, a gdy na początku IV w. powstał Konstantynopol, Hadrianopolis zyskało na znaczeniu jako najważniejszy węzeł komunikacyjny na Bałkanach oraz twierdza na przedpolu stolicy.
Meczet Selimiye, wzniesiony w 1575 r., do dziś uważany za mistrzostwo islamskiej architektury.
(Khalid Mahmood; http://en.wikipedia.org/wik...)
Pole bitwy
Niespokojne czasy kryzysu i upadku Cesarstwa przyniosły miastu wiele zagrożeń. Liczy się, że od czasów Hadriana do końca średniowiecza rozegrało się pod nim aż 16 wielkich bitew i oblężeń. Cezar Liciniusz został tutaj pokonany przez Konsantyna w 323 r., w 378 r. w bitwie z Gotami zginął tutaj cesarz Valens. Kolejne fale najeźdźców uderzały o Hadrianopol z większym lub mniejszym szczęściem – byli wśród nich Hunowie,
Słowianie, Awarowie, Bułgarzy, Pieczyngowie, Normanowie, a na końcu zwycięzcy Turcy.
Vice
Rola miasta zaczęła wzrastać po 1204 r., kiedy w wyniku IV Krucjaty stolica Cesarstwa Bizantyjskiego znalazła się w rękach łacinników. Nie ustający w próbach odzyskania Konstantynopola Bizantyjczycy zdobyli w 1227 r. Hadrianopol z rąk Bułgarów, których aspiracje sięgały wówczas całej Tracji. Jako największe miasto bizantyjskie Hadrianopol stał się wówczas stolicą odbudowującego się Bizancjum. Jednakże po kilku latach miasto ponownie zdobyli Bułgarzy, a stolica została przeniesiona do Azji Mniejszej.
Kasr i Adalet - wieża sprawiedliwości
(Rotatebot; http://en.wikipedia.org/wik...)
Stolica Osmanów
Między 1361 a 1371 r. miasto zdobyli Turcy, którzy korzystając ze słabości Bizancjum i państewek łacińskich na Bałkanach pojawili się w Europie. W 1383 r. Murat I ustanowił w Hadrianopolu, nazywanym przez Turków Edirne, siedzibę Sułtana , koszary Janczarów i rząd – Divan. Aż do 1453 r., kiedy Turcy zdobyli Konstantynopol, Edirne było najważniejszym miastem imperium Osmańskiego. Po przeniesieniu urzędów do Istanbulu, Edirne stało się (ponownie) stolicą prowincji ( vilayet).
Ostatnia krucjata
W 1395 r., gdy Europejskie potęgi podjęły ostatnią krucjatę, jej celem miał być Adrianopol, stolica Turcji. W ten sposób planowano uwolnić Konstantynopol, jednakże pogrom jaki otrzymali chrześcijanie pod Nikopolis nie dopuścił do realizacji tego scenariusza.
Nowożytność
W XVIII w. , w czasie swego wygnania Karol XII – król Szwecji, przebywał właśnie tu, w Edirne, ciesząc się orientalnym urokiem miejsca i łagodnym klimatem.
Słynny założyciel Bahaizmu, Baha u’allah mieszkał w Edirne w latach 1863-1868, ustanawiając tutaj komunę Babi. W 1868 r. został jednak skazany na wygnanie przez władze tureckie i udał się do Akki, gdzie w pobliskiej Hajfie znajduje się jedna z jego głównych świątyń.
Rosjanie
XIX w. przyniósł z powrotem wojnę do miasta. W 1828 r. Edirne zajęli Rosjanie podczas greckiej wojny o niepodległość. Ponownie pojawili się w mieście w 1877 r. podczas wojny Rosyjsko- Tureckiej 1877-1878 r., po wspaniałych zwycięstwach pod Szypką i Plewną.
Tygiel Bałkański
Na początku XX w. miasto było zamieszkałe przez 30 000 muzułmanów, 20 000 Greków, 10 000 Bułgarów, 12 000 Zydów i 4000 Ormian. Tygiel etniczny eksplodował w przededniu I wojny światowej, gdy na całym półwyspie rozpętano Wojny Bałkańskie. W 1913 r. miasto zajęli Bułgarzy, a od 1920 do 1922 okupowali Grecy. Obecnie Edirne pozostaje w Turcji, jako ośrodek handlowy, słynący głównie z tkanin, w tym jedwabiów, dywanów i produktów spożywczych.