
7 osób
Widoczność: wszyscy
Publikować mogą: wszyscy
Moderacja: po publikacji
Rzym
wieczne miasto
Według legendy, Rzym został założony w 753 r. p.n.e. przez Romulusa i Remusa, bliźniaków wychowanych przez wilczycę. W tym roku tradycyjnie rozpoczął się rzymski kalendarz. Inna wersja legendy wspomina jednak o Eneaszu, uciekinierze spod Troi, który przywiódł tu ocalonych spod greckiego miecza ziomków i założył miasto, które po wiekach miało zemścić się na potomkach Achillesa i Agamemnona.
Koloseum to najsłynniejsza arena świata, a zarazem wizytówka Wiecznego Miasta
(http://en.wikipedia.org/wik...)
Porwanie Sabinek
W VIII w. doszło do połączenia rzymskich Latynów z sąsiednimi Sabinami, co znacznie zwiększyło liczbę mieszkańców miasta i przyspieszyło jego rozwój. Latynowie zajęli w społeczności pozycję Patrycjuszy, kasty uprzywilejowanej, zaś Sabinowie stali się plebejuszami.
Republika
Pierwsze wieki Rzymu to czasy tyranii, w których osada nad Tybrem nie wyróżniała się niczym od pobliskich miast Greckich i Etruskich. Dopiero obalenie w 508 r. p.n.e. ostatniego króla tyrana – Tarkwiniusza Pysznego, i ustanowienie ustroju Republiki pchnęło miasto na drogę do potęgi.
W ciągu dwóch wieków Rzym zdołał podporządkować sobie większość Italii, włączając na drodze podboju, sojuszy czy manipulacji politycznych liczne miasta Greckie, Etruskie, Celtyckie oraz siedziby ludów Italskich.
Rodzące się imperium w III w. p.n.e. stanęło jednak w obliczu śmiertelnego zagrożenia z jedną z największych potęg morza Śródziemnego – Kartaginą. III kolejne wojny Punickie, niezwykle krwawe i brutalne, w trakcie których praktycznie wyginęło kilka pokoleń mężczyzn po jednej i po drugiej stronie, przyniosło ostatecznie zwycięstwo Rzymianom, a w raz z nim otwartą drogę do zamorskich podbojów.
Kości zostały rzucone
W 49 r. p.n.e. Juliusz Cezar wypowiedział swoje słynne „Alea Iacta Est” i przekroczył Rubikon, a przestraszeni senatorowie obwołali go wkrótce dyktatorem, kładąc tym samym kres Republice. Zastąpiło ją Imperium, którego pierwszym cesarzem został krewny Cezara – Oktawian.
Funkcja stolicy największego Imperium starożytności przyniosła Rzymowi niebywały rozwój, zarówno urbanistyczny jak i demograficzny. Uważa się, że w I w. zamieszkiwało go ponad milion mieszkańców, z których znaczna część była utrzymywana na koszt państwa po przez tzw. frumentacje, rozdawnictwo zboża.
Bazylika Św. Piotra - serce Watykanu
(http://en.wikipedia.org/wik...)
Stolica duchowa Europy
Kolejni Cesarze ozdabiali stolicę wspaniałymi Pałacami, pomnikami oraz gmachami publicznymi takimi jak portyki, łaźnie czy cyrki, w tym słynne na cały świat Koloseum. Jednakże ogrom terytorialny państwa, jak i wzrost znaczenia władzy cesarskiej kosztem miasta doprowadził w IV w. do przeniesienia najważniejszych organów administracji państwowej do innych miast imperium – Konstantynopola, Mediolanu i Rawenny. Coraz bardziej zaniedbywany Rzym zaczął podupadać, i u schyłku Cesarstwa jedyną siłę polityczną miasta stanowił rezydujący w nim Papież.
O znaczeniu Rzymu po upadku Cesarstwa zaważyła siedziba papieska, oraz znaczenie religijne grobu apostołów św. Piotra i Pawła. Mimo to miasto było już tylko cieniem swej dawnej świetności, zamieszkane przez raptem 50 000 mieszkańców, i otoczone niszczejącymi ruinami.
Głowa kościoła, głowa państwa
Powstanie Państwa Papieskiego ok. 755 r. nadało miasto nowego znaczenia politycznego. Połączone funkcje polityczne i religijne głowy Kościoła umożliwiły ponowną ekspansję Rzymu, który wkrótce rozciągną swoje władanie nad znacznym obszarem środkowej Italii, i utrzymał aż do zjednoczenia Włoch w 1870 r.
Wieczna stolica
Gdy zwycięski ród Savoy ustanowił Rzym stolicą Królestwa Włoch, a Państwo Kościelne zostało ograniczonego do malutkiego obszaru Watykanu na terenie samego miasta, po starożytnej wielkości stolicy imperium pozostały już tylko nie liczne ślady. Są w śród nich jednak perły, unikaty architektoniczne w skali światowej, jak Koloseum, Łaźnie Karakali, Panteon, kolumny cesarskie i mauzolea. Nie należy jednak zapominać o wspaniałym dziedzictwie Renesansu i Baroku, które w ciągu wieków II tysiąclecia ozdobiło miasto wspaniałą Bazyliką św. Piotra, pałacami i budowlami, które co roku przyciągają setki tysięcy turystów. W pewnym sensie, dzięki zabytkom i symbolice kulturowej, Rzym pozostał stolicą Zachodniej cywilizacji.
Ołtarz Ojczyzny, nawiązujący do starożytności monument wzniesiony przez Króla Wiktora Emmanuela w celu uczczenia zjednoczenia Włoch.
(http://en.wikipedia.org/wik...)