Śródziemnomorze
7 osób
Moderatorzy:
    pinot Atavus ruda

Ustawienia strony:

Widoczność: wszyscy
Publikować mogą: wszyscy
Moderacja: po publikacji
RSS RSS
Zarejestruj się

29/03/14 od Atavus
W temacie: Historia miast

San Marino

republika mnichów

Na jednym z trzech szczytów Monte Titano wzniesiono skalną fortecę - Guaiata, która góruje nad całą okolicą i San Marino
Na jednym z trzech szczytów Monte Titano wzniesiono skalną fortecę - Guaiata, która góruje nad całą okolicą i San Marino ( Iifar; http://en.wikipedia.org/wik...)  

Święty Marynarz

Miejscowa tradycja mówi, że miasto powstało za sprawą św. Marinusa, który uciekł z pobliskiego Rimini przed prześladowaniami chrześcijan za panowania cesarza Dioklecjana. Miał on się schronić na Monte Titano, gdzie założył kościół św. Agaty (a był kamieniarzem) oraz osadę dla chrześcijan. Co ciekawe, zachowała się data powstania tej pierwszej chrześcijańskiej republiki, był to 3 września 301 r. Po śmierci założyciela władzę w osadzie przejęła rada mnichów, skupionych wokół kościoła św. Agaty. W następnych dekadach, gdy cesarstwo pogrążyło się w chaosie, zagrożone kolejnymi napadami barbarzyńców, osiem sąsiednich miast dołączyło do Ziemi San Marino, szukając protekcji świętego. Tak uformowała się państwowość San Marino, złożona z dziewięciu municypiów.

Zgromadzenie

Od V w. w San Marino zaczęło rządzić Arengo, zgromadzenie przedstawicieli najznaczniejszych rodzin, bazowane na rzymskim senacie, jednakże bez instytucji przewodniczącego, księcia czy innej głowy państwa. Jednakże postępujące waśnie między tymi rodami doprowadziły do chaosu i paraliżu państwowości. W 1243 r.  zdegustowani obywatele zorganizowali więc własne zgromadzenie, nazwane Wielką Radą Generalną, które stało się od tej pory główną władzą państwa. Jednakże w XVII w. Wielka Rada Generalna stała się organem oligarchicznym, z władzą ulokowaną w ręku zaledwie kilku posiadaczy ziemskich.

W najstarszej części miasta zachowały się liczne obiekty średniowieczne, w tym mury obronne. W najstarszej części miasta zachowały się liczne obiekty średniowieczne, w tym mury obronne. (SanMarino2014; http://it.wikipedia.org/wik...)

Nie warta zachodu

Republice San Marino przez całe wieki udało się zachowywać niepodległość ze względu na niedostępność ich miasta a może przede wszystkim ubóstwo, w jakim trwała. Oddalona od szlaków handlowych, pozbawiona naturalnych zasobów czy bogactw, mogła tylko zrodzić kłopoty a nie korzyści. W 1631 r. Papiestwo oficjalnie potwierdziło jej niepodległość.

Niebywałym faktem było ocalenie Republiki przed aneksją Napoleońską. Stało się to za sprawą jednego z regentów, Antionia Onofri, który zdobył sobie osobistą przyjaźń Napoleona, dzięki której otrzymał gwarancję nienaruszalności San Marino. Bonaparte zaoferował nawet rozszerzenie granic małej Republiki, zależnie od potrzeb, ale zapobiegliwie odmówiono.

Dzięki temu San Marino przetrwało ponapoleońskie qui pro quo, nie ściągnąwszy na siebie zemsty sąsiadów. Przez I połowę XIX w. miasto służyło jako schronienie wielu włoskim działaczom zjednoczeniowym, którzy uciekli przed prześladowaniami w ojczystych krajach. Gdy jednak w 1860 r. zjednoczenie stało się faktem, San Marino odmówiło inkorporacji, a jego wola została uszanowana przez Garibaldiego.

Monte Titano w całej okazałości, góra jest widoczna z dużej odległości. Monte Titano w całej okazałości, góra jest widoczna z dużej odległości. (Nickel Chromo; http://en.wikipedia.org/wik...)

Neutralna izolacja

Podczas pierwszej wojny światowej republika ogłosiła neutralność. Rozwścieczone Włochy przecięły kable telefoniczne, izolując republikę w obawie przed potencjalną aktywnością austriackich szpiegów. Gdy jednak do armii włoskiej dołączył ochotniczy oddział sanmaryńczyków i szpital polowy, Austro-Węgry zerwały stosunki dyplomatyczne z republiką.

W 1923 r. wybory wygrała miejscowa partia faszystowska, która rządziła San Marino aż do 1943 r. Zaraz po obaleniu Mussoliniego we Włoszech, rozpadła się także Sanmaryńska Partia Faszystowska a nowy rząd potwierdził wcześniejszą neutralność. Mimo tego, miasto zostało doszczętnie zbombardowane przez RAF, co wywołało straszliwe straty w ludziach, zwłaszcza pośród tysięcy uchodźców z linii frontu. We wrześniu 1944 miasto zajęli Niemcy, których po ciężkiej bitwie przegnali  Alianci.

Bankructwo idei faszystowskiej i propaganda sowiecka doprowadziły w 1945 r. do zwycięstwa partii komunistycznej w legalnych wyborach demokratycznych, co było pierwszym takim przypadkiem na świecie.  Chociaż ta najmniejsza na świecie republika w 1988 r. weszła w skład Rady Europy i używa Euro, nie jest członkiem Unii Europejskiej.

  Najprostszym sposobem komunikacji między miastem a szczytem Monte Titano jest kolejka linowa. Najprostszym sposobem komunikacji między miastem a szczytem Monte Titano jest kolejka linowa. (Vmenkov; http://en.wikipedia.org/wik...)

 

 

  

 

 

Ostatnio komentowane na stronie:
07/01/2014 Agata

Azulejos

Sztuka z ceramicznych płytek
10 komentarzy, ostatni z 05/11/2018 od Jacko
28/02/2014 Atavus

Palermo

na skrzyżowaniu cywilizacji
2 komentarze, ostatni z 11/01/2017 od pioter
16/10/2011 Agata

Spacer brzegiem Tagu

Bélem
4 komentarze, ostatni z 21/09/2015 od pinot
08/12/2012 Agata

Zakochać się w Piranie

3 komentarze, ostatni z 13/04/2015 od pinot