bywajtu

Ulica Mariacka w Gdańsku to jedyna ulica spośród tysięcy po których zdarzyło mi się kroczyć, która zapadła mi głęboko w pamięci. Gdybym miała określić ją jednym słowem, powiedziałabym, że jest „urocza”. A wręcz „przeurocza”.

Uliczka nie jest szczególnie długa, a już na pewno nie jest rozległa. Szeroka na kilka metrów ciągnie się pomiędzy wysokimi kamienicami, z których każda posiada przedproże. Wyglądem przypomina to koryto. Jest w tym coś kameralnego, powiedziałabym - przytulnego. Muszę przyznać, że te przedproża stwarzają niesamowity klimat. To takie tarasy ze schodami poprzedzającymi wejście do budynku, które mają żelazne balustrady i są przyozdobione kamiennymi kulami, płaskorzeźbami i rzygaczami. Patrząc na to na myśl przychodzi mi „Powieść Wigilijna” Dickensa. Nie pytajcie dlaczego, sama nie wiem.

To co charakterystyczne dla tej ulicy, to że na całej jej długości znajdują się zakłady jubilerskie, w których ofercie dominuje oczywiście bursztyn. Jest też jedna pracownia filcu, która wyróżnia się na tle innych warsztatów. Zaś w średniowieczu ponoć znajdowały się tu liczne zakłady szewskie.

Biżuteria z bursztynu. Nomadem być Biżuteria z bursztynu. (Nomadem być)

Jakkolwiek by nie było, obecnie - czy to lato, czy zima - wzdłuż ulicy stoją wystawione gabloty z wyrobami z bursztynu. Najbardziej lubię tę ulicę nocą, gdy gabloty są podświetlone i rzucają na bruk ciepły, intymny blask. Dodam jeszcze tylko, że ulica jest wyłączona z ruchu.

Gabloty z wyrobami z bursztynu. Nomadem być Gabloty z wyrobami z bursztynu. (Nomadem być)

I co najważniejsze – będąc w Śródmieściu Gdańska zawsze mam problem z jej znalezieniem, co tylko potęguje magiczność (żeby nie powiedzieć „eteryczność”) tego miejsca. Znika niczym przejście do Narni. Ale będąc tam ostatnio opracowałam swój patent – najlepiej wejść w nią od strony Kościoła Mariackiego. No ten to ciężko jest przeoczyć…

Ulica Mariacka w Gdańsku, na końcu widać Kościół Mariacki. Nomadem być Ulica Mariacka w Gdańsku, na końcu widać Kościół Mariacki. (Nomadem być)