Stara fara w Świeciu 6 zdjęć i jedna widokówka

Na Pomorzu

5 osób

Moderatorzy:

Ustawienia strony:

Widoczność: wszyscy
Publikować mogą: wszyscy
Moderacja: po publikacji

RSS RSS

07/08/16 od pioter

Polska, kujawsko-pomorskie, Powiat świecki, Świecie, Świecie

Stara fara w Świeciu

6 zdjęć i jedna widokówka

Nocleg na kempingu w Świeciu zaplanowałem głównie dlatego, że miasto położone jest blisko autostrady, a kemping znajduje się pod samym zamkiem krzyżackim. Miało być malowniczo i było, choć nie tylko z powodu zamku. Już zjeżdżając z miejskiego wzgórza nad Wdę moją uwagę zwrócił kościół samotnie wznoszący się w dolinie na pustkowiu. Był wieczór i nie dostrzegłem wokół niego skromnych gospodarstw i zabudowań. Tak okazała świątynia pośród pól i łąk? Widok doprawdy intrygujący.

Co to za kościół? - spytałem od razu przesympatycznego właściciela kempingu. - To Stara Fara, wie pan, tam kiedyś było Świecie, zanim je przeniesiono na wysoki brzeg. Był rynek, ratusz i kamienice, ale zachował się tylko ten kościół - odpowiedział i dodał jeszcze: - W nocy jest podświetlany. - Podświetlany? - powtórzyłem i zaraz mnie już nie było, załadowałem statyw i pognałęm co gazu w nodze.

Zastałem obraz niezwykły - rozświetloną farę w zapadającym nad polami zmroku. Z minuty na minutę robiło się ciemniej, a im ciemniej było, tym kościół stawał się jaśniejszy.

Zrobiłem kilka zdjęć z oddali i z bliska. Wokół ciemność i cisza, tylko ten kościół z jasnym dziedzińcem, na który zresztą można było wejść, furtka na teren była otwarta. Sceneria jak z obrazów Caspara Friedricha. Jednak najlepszy widok zastałem nad rankiem (cóż, nieraz wystarczą dwie godziny snu), gdy wzeszły mgły, a słońce kryło się jeszcze za horyzontem. Magiczna niebieska godzina!

- Fotografuje pan?

- Jak pan widzi. - odpowiedziałem zaskoczony obecnością żywej duszy przed 4 rano.

- Panie, jakie rzeczy tu się działy! - zagaił, jak się okazało, gospodarz uprawiający pole pod kościołem, potomek jednej z zaledwie kilkudziesięciu rodzin polskich mieszkających w Świeciu przed wojną. - Niech pan pomyśli, niedalekie Chełmno zostało wyzwolone 27 stycznia, a Świecie dopiero 10 lutego, kościół też mocno oberwał. A wcześniej niszczyli Szwedzi, dwa razy palili miasto. Żeby pan widział, co ja tu wykopuję na polu, szwedzkie szable, monety, nawet jakieś emblematy krzyżackie! Tu wszędzie są cmentarzyska.

I rzeczywiście, historia Świecia, dziś nieco sennego miasteczka, obfitowała w dramatyczne wydarzenia i zwroty. To jedno z najstarszych polskich miast. Mówi się nawet, że na miejscu Starej Fary wcześniej stał drewniany kościółek ufundowany przez Bolesława Chrobrego. Najstarsze wzmianki dające pewność co do istnienia osady pochodzą jednak dopiero z XII wieku. Po przekazaniu Ziemi Chełmińskiej Krzyżakom Świecie stało się pomorskim grodem granicznym, ostatnim, jaki poddał się Krzyżakom. Potem Krzyżacy nadali miastu prawo chełmińskie, utworzyli komturię i wybudowali zamek, jeden z najładniejszych i najpotężniejszych w państwie zakonnym. Niedaleko zamku rozwijało się miasto. Również wtedy, gdy znalazło się po Pokoju Toruńskim znów w Polsce. Kres położył najazd szwedzki, Świecie zostało wtedy doszczętnie zniszczone, a odbudowa trwała wiele lat.

Miasto położone w widłach Wdy i Wisły było narażone na liczne powodzie. Po jednej z nich w 1854 roku, gdy zalane zostało całkowicie, podjęto decyzję o przeniesieniu go na drugi, wysoki brzeg Wdy. Stare miasto prawie kompletnie rozebrano i zaorano. Oszczędzono tylko farę, która teraz bez swojego miejskiego otoczenia, wśród warzywnych zagonów i gospodarstw, tworzy wyjątkowy widok. Jak wyglądało to miasto, pokazuje widokówka z 1874 roku (widok - jak mi się wydaje- z wieży zamku krzyżackiego):

Kościół - dziś pod wezwaniem Matki Boskiej Częstochowskiej i św. Stanisława - zaczęto budować w 1400 roku. Powstała wtedy część gotycka. Część środkową i wieżę zbudowano w XVI wieku w stylu renesansowym z fundacji Jerzego Konopackiego, starosty świeckiego i wojewody pomorskiego. Po zniszczeniach ostatniej wojny przez wiele lat popadał w ruinę. Został odbudowany dopiero w latach 80-tych.

I jeszcze zdjęcia z rana. Prawda, że miejsce niezwykłe?

Tagi: atrakcje turystyczne fotografia historia

Dodano 07/08/16 przez pioter
Edytowane 08/08/16 przez pioter.

Oceń notatkę

subskrybuj komentarze

RSS komentarze w RSS

Zaloguj się, żeby skomentować.

KOMENTARZE

IDB

6 lat, 10 miesięcy temu

Rewelacja!!!!!!!!!! gdyby nie to, że u mnie w tym roku wakacje nie istnieją, już bym była w drodze :)

Jeśli jesteś tam jeszcze, to zajrzyj do Gruczna, po tej samej stronie Wisły za mostem, i do Chełmna, po drugiej stronie Wisły. I tu i tu spodoba Ci sie - tak przypuszczam - choć w kazdym miejscu z innego powodu :)

pioter

6 lat, 10 miesięcy temu

@IDB Dzięki za dobre słowo. Gruczno czeka, jakoś jeżdżę wokół, ale następnym razem obiecuję! Impresje z Chełmna w notatce: http://bywajtu.pl/strony/na-pomorzu/notatka/chelmno-7/

Ostatnio edytowano: 6 lat, 10 miesięcy temu

Chris888

6 lat, 1 miesiąc temu

Zdjęcia....

Nadzwyczajne zdjęcia!
"Magiczna niebieska godzina" jest iście boska.
Interesujący tekst!

pioter

6 lat temu

Dzięki :-) Dla takich poranków warto wstawać wcześnie, nie dość, że mgła w niebieskiej godzinie, to jeszcze czyste, niezachmurzone niebo, które oczywiście pokazywało się powoli wraz z ustępowaniem mgły. Niestety, takie sytuacje to rzadkość. Przy okazji jeszcze fotka zamku w Świeciu z tego samego poranka:

Ostatnio edytowano: 6 lat temu

Chris888

6 lat temu

Mgły, zjawiskowe światło...

Pyszne zdjęcie, to ze Świecia!
Znam takie poranki doskonale, znam nie mniej doskonale też cudowne przedwieczerza i wieczory w terenie bowiem w moim archeologicznym życiu miałem ich na pęczki każdego roku, i nigdy dosyć do dzisiaj, zarówno w Polsce jak i od wielu lat w Kalifornii.

Ostatnio edytowano: 6 lat temu

Powiększ

Ostatnio komentowane na stronie: