bywajtu

Jeśli jeszcze nie byliście na Zamku w Malborku, a interesuje was średniowieczna architektura, to koniecznie go odwiedźcie. I zarezerwujcie na zwiedzanie dużo czasu. Ja przeznaczyłem niecałe 2 godziny, to stanowczo za mało! Po zamku w cenie biletu niewielkie grupy oprowadzają przewodnicy, którzy opowiadają o zamku i historiach z nim związanych. Śpiesząc się, odłączyłem się szybko od grupy i zwiedzałem na własną rękę. I to był chyba drugi błąd. Zamek jest na tyle bogaty w atrakcje, że warto skorzystać z ich usług i wysłuchać na miejscu ciekawych opowieści. 

 

Pierwsze wrażenie na miejscu to odczucie potęgi Zamku. Żadne zdjęcie tego nie odda. Wyrastająca ponad powiślańską równinę siedziba wielkich mistrzów Zakonu musiała w średniowieczu jeszcze bardziej oddziaływać swoją wielkością. Była to największa tego typu budowla w Europie (a pod względem powierzchni największa na świecie). Stawiano ją etapami od około 1280 roku przez kilkadziesiąt lat. Forteca wydawała się nie do zdobycia. I rzeczywiście, oblężenie przez wojska polsko-litewskie po Bitwie Grunwaldzkiej nie zakończyło się sukcesem. Dopiero w trakcie Wojny Trzynastoletniej w 1457 roku zamek poddał się, tyle że nie w wyniku akcji zbrojnej, lecz raczej z powodu tarapatów finansowych, w jakich znalazł się Zakon. Krzyżacy nie wypłacali między innymi przez wiele miesięcy żołdu żołnierzom broniącym Malborka. Ich dowódca - Urlyk Czerwonka z Czech - oddał zatem chętnie zamek królowi polskiemu Kazimierzowi Jagiellończykowi za odpowiednie wynagrodzenie. Od tej pory aż do rozbiorów Zamek był rezydencją królów polskich oraz siedzibą różnych instytucji Rzeczpospolitej. 

 

Po przejęciu Malborka przez Prusy w 1772 roku Zamek marniał, przerobiono go na magazyny i koszary niszcząc przy okazji wiele zabytkowych elementów. Dopiero na fali budzącego się romantyzmu Prusacy zaczęli widzieć w nim poważny symbol historyczny i postanowili przywrócić mu blask. W ciągu 100 lat dokonali wielu mniej lub bardziej udanych rekonstrukcji, często była to po prostu własna twórczość w duchu XIX-wiecznego neogotyku. 

 

W 1945 roku zamek został zniszczony w około 50 %. Rozpoczęta w latach sześćdziesiątych odbudowa trwa do dziś, jednak zwiedzać można większą jego część. I jest co zwiedzać. Zamek to nie tylko niesamowita monumentalna architektura gotycka w najlepszym wydaniu, nie tylko bryły, wieże, piękne sklepienia, budzące wyobraźnie refektarze, lecz również bardzo ciekawe pomieszczenia gospodarcze i użytkowe, mówiące wiele o życiu na zamku i o rozwiązaniach technicznych zastosowanych na nim w średniowieczu (o słynnym malborkim gdanisku pisałem już w notatce: http://bywajtu.pl/strony/histo... ), oraz liczne wystawy. Najciekawsze z nich to te prezentujące bogate zbiory dawnej sztuki i rzemiosła. 

 

Świetny opis atrakcji zamku znajdziecie na stronach Muzeum Zamkowego w Malborku.