bywajtu

Tradycja sadów na terenie sandomierskiej ziemi sięga XII wieku, kiedy to ojcowie cystersi założyli pierwsze sady w rejonie Koprzywnicy. Początkowo jabłonki nie były zbyt urodziwe, choć obradzały sporą ilością owoców. Później, sady pojawiły się również w Sandomierzu, którymi zajmowali się ojcowie dominikanie oraz siostry klaryski w Zawichoście. Generalnie, jeśli byśmy zajrzeli do starych ksiąg, to znaleźlibyśmy informacje, że w takim XVII wieku sandomierska ziemia była zapełniona ogrodami i sadami owocowymi. Jednak prawdziwy rozkwit handlu jabłkami oraz produkowania ich na masową skalę zaczął się na początku XX wieku. Wśród odmian jabłek, jakie znajdziemy w tym regionie Województwa Świętokrzyskiego, są m.in.: papierówka, grochówka, szara reneta, jonatan i wiele innych.

 

A dlaczego właśnie na tym terenie rozwinęło się tak silnie sadownictwo? Odpowiedź jest dość prosta - wszystko dzięki bardzo żyznej glebie (less, mada doliny Wisły), bogatej w minerały i różnego rodzaju składniki organiczne. Drugim ważnym czynnikiem może być strefa klimatyczna, jaka obejmuje  sandomierskie sady, a dokładniej styk dwóch stref klimatycznych: kontynentalnej i oceanicznej. Ich wpływ może oddziaływać na smak oraz kolorystykę jabłek.