bywajtu

Stylizacja na czasy minione ma dwa źródła: jedno to nostalgia ludzi, którzy żyli w czasach może i szarych, nieciekawych, ale to w tych czasach pierwszy raz zakochiwali się, zawiązywali przyjaźnie i ogólnie przeżywali swoją młodość. Wystarczy przypomnieć sobie, jak jakiś czas temu furorę robiły składanki typu: Przeboje socjalizmu. Mój wykładowca literatury romantyzmu śp. dr Eligiusz Szymanis wspominał o tym przy okazji omawiania "Pana Tadeusza", jako nostalgicznego powrotu do lat młodości. Podobno pan doktor musiał na nowo kupować płytę "Przeboje socjalizmu" po każdorazowych odwiedzinach kolejnego kolegi, na co dzień mieszkającego za granicą. ;)
Drugie źródło to wszechobecna, nieco bezrefleksyjna i powierzchowna (ale to nie temat na teraz) moda na retro. Patrz: Projekt Warszawiak. ;)

Co do knajp retro, to sam byłem kiedyś w jednej, mieszczącej się gdzieś niedaleko Metra Politechnika. Jak przypomnę sobie jej nazwę, to chętnie podzielę się tą informacją, chyba że ktoś mnie ubiegnie. ;)

Może to też tęsknota za wartościami jakie przyświecały wtedy ludziom? Ogromne wrażenie zrobił na mnie dokument "Gadające głowy" Kieślowskiego. W 1979 roku reżyser przeprowadził sondaż pytając Polaków o rok urodzenia, o to kim są, co jest dla nich najważniejsze i czego by chcieli. Wiadomo, że do dokumentu wybrano najciekawsze wypowiedzi, ale oglądając to dochodzi się do wniosku, że ludzie byli kiedyś jacyś tacy... bardziej świadomi.

Na zdjęciu to jest już kawa z przełomu PRL/kapitalizm. Prawdziwa PRLowska kawa lub herbata była w szklace na spodeczku, zadnego uszka lub uchwytu, więc to było mistrzostwo swiata wypić taki gorący napój. Potem pojawiły się różne koszyszki metalowe lub z innego materału, w które wkładało się szklankę, a to już nie to :)

Znalzłam u Mamy takie szklanki i spodeczki, zrobię kiedyś może fotkę, aby tu zamieścic.

A propos lokali według starych wzorów, warto zwrócić też uwagę na te, które realizują starą ideę, ale w formie jednak unowocześnienej, na przykłady bary, mleczne czy inne. W Warszawie na Marszałkowskiej jest bar Prasowy, odzyskany po społecznych bojach, właśnie do serwowania taniego jedzenia i jako przestrzeń społeczna. Jest odnowiony, nowocześnie wyposażony, z elementami dzisiaj modnymi, np. w jednej sali jest duży stół, przy którym siadaja i znajomi i nieznajomi. Ale nie stracił nic z dawnej idei.

Za moich licealnych czasów w Kluczborku byla (a może i jest nadal?) pizzeria. Miała swoj klimat. Ściany obklejono starymi gazetami pamiętającymi PRL. Ponadto meble produkcji co najmniej lat '80 czy '70. Gdzieś w tle tliły się dające mało światła lampki. A pizzę dawali... wielką, po cenach pizzy dużej. Nigdy więcej tak dużej pizzy nie widziałam. Widocznie Kluczbork wie co znaczy "wielki" ;P

@IDB oczywiście masz rację, powyższe zdjęcie w ogóle nie reprezentuje koszyczków z czasu PRLu, jednak nie udało mi się znaleźć takiego zdjęcia które mogłabym wykorzystać. Dlatego jeżeli uda Ci się dołączyć fotki byłoby super. :-)

Pamiętam że te PRLowskie koszyczki były bardziej fantazyjne, niektóre miały wzory wręcz koronkowe, jakby serwetka z metalu. I absolutnie zgodzę się z Tobą, że wypicie herbaty z tak oprawionej szklanki było nie lada wyczynem.

PUB stylizowany na czasy PRL znalazł się również w Kielcach. Zowie się Komitet i znajduje się tuż obok Rynku (na początku ul. Warszawskiej). Miejsce to jeszcze parę lat temu było jednym z nielicznych w Kielcach, które serwowało bardziej i mniej smakowe piwa (jak choćby Ciechan Miodowy, który przez pewien czas dostępny był tylko w knajpach, a dopiero później wszedł do sprzedaży w sklepach). Całość wnętrza nawiązuje do czasów PRL - znajdziemy tam wycinki z gazet, proporce, tablice z zakładów pracy. Miejsce stało się w pewnym sensie kultowe i sama lubię tam często wracać :)

http://komitetklub.pl/