bywajtu

Drukowanie 3D będzie miało prawdopodobnie coraz większe znaczenie w medycynie przy odtwarzaniu nowych czy brakujących fragmentów np. kości.

Piszę jako kompletny amator - klasycznie koronkę na zęba (no przepraszam, ale to dobry przykład :)) stomatolog przybliżał jakąś wersją plasteliny i wysyłał do technika do wykonania w materiale docelowym ze swoimi uwagami. To co wracało pasowało podobno czasem "jako-tako" :).

Teraz stomatolog przeskanuje brak (laserem etc.), od razu zmodyfikuje i uzupełni w programie komputerowym, wrzuci na drukarkę 3D, poczeka godzinę, dopasuje i doszlifuje a następnie da do utwardzenia przez wypalenie w wysokiej temperaturze (następna godzina czy coś w tym rodzaju). A drogie to wszystko podobno dlatego, że koronka powinna mieć nie za cienkie ścianki po ostatecznym doszlifowaniu więc precyzja wymagana na kazdym etapie :).

Kiedyś na zajęciach zastanawialiśmy się nad tym tematem. Na początku wszyscy byli zachwyceni. Snując jednak marzenia takie jak właśnie @jacek doszliśmy do odtwarzania ciała człowieka. Oczywiście z odpowiedniego materiału. Teoretycznie za jakiś czas będzie można wydrukować w taki sposób człowieka. Jednak tu pojawia się problem etyczny...

@Antisaina - do odtwarzania bardziej skomplikowanych "części" człowieka niż kawałek kości, to jeszcze bardzo daleka droga. Pewien profesor z Japonii, specjalista od robotyki, określił, że obecne systemy są na poziomie owada z ciężkim uszkodzeniem układu nerwowego a do poziomu myszy dojdziemy może za 100 lat. Więc sporo jeszcze czasu na rozstrzyganie problemów etycznych :). Zresztą to chyba odwieczny problem w medycynie - czy jakieś osiągnięcie techniki stosować do leczenia czy jeszcze nie.

Wydaje mi sie (również jestem laikiem w tym temacie), że wykorzystywanie drukarki 3D w medycynie w dobie zaawansowanej genetyki i potencjału komórek macierzystych, to niepotrzebny trud. Natomiast udostępnienie drukarek 3d do poziomu zwykłego człowieka, które rysuje się obecnie nieuchronnie, z pewnością zaburzy obecne struktury produkcji przemysłowej a co za tym idzie i handlu. Możliwość tworzenia sobie wielu przedmiotów codziennego użytku w domu, zamiast kupowania ich (oczywiście, pozostaną zawsze jakieś antyki czy produkty luksusowe) jest fascynująca, ale jakie będą jej globalne efekty?Ciekawe czasy idą. 

@Atavus, myślę że to trafne spostrzeżenie. To jeden z większych dylematów i bolączek naszych czasów - tworzymy maszyny, które mają zastąpić pracę ludzką (by żyło nam się lżej i lepiej), jednocześnie sprawiając, że ludzie ci (zastępywani przez maszyny) stają się zbędni. Zbędni - czyt. pozbawieni pracy. W ostatecznym rozrachunku "lżej i lepiej" nie dotyczy każdego.

@Atavus - nie wiem ile dziesięcioleci czy stuleci upłynie zanim za pomocą genetyki czy komórek macierzystych uda się naprawić zatkaną tętnicę, poskładać kość, uzupełnić ząb :). Rozwiązania mechaniczne, znane w medycynie co najmniej od starożytnego Egiptu będą jeszcze długo potrzebne, ale cały czas mamy postęp: narzędzia ze stali, prześwietlenia, antybiotyki, tomografy, miniaturowe roboty, sterowanie komputerem, operacje na odległość czy te drukarki 3D :)

@nomadembyc - opinie są różne. Jeśli w jakiejś branży maszyna zastąpiła pracę człowieka, to mogło to po prostu oznaczać, że ten człowiek miał kwalifikacje niedostosowane do zmieniającego się świata. Oczywiście bywa tak, że nie z jego "winy". Postępem nie da się łatwo sterować, ale można przewidywać jego skutki i się dostosowywać, na różnych poziomach.