Osiem grzechów
Mapa Irlandii! Diagram moich błędów, ośmiu moich grzechów!
2. W Dublinie, skąd wszystkie pociągi odjeżdżają o 7.45, zapragnąłem być na peronie ½ godziny przed odjazdem pociągu do Sligo, dlatego Lidia czekając na pociąg do Sligo, dostała kataru.
3. W księgarni Winding Stair w Sligo kupiłem ilustrowane dzieło o alchemii, które nie miało związku z moimi studiami, i wydałem niepotrzebnie 12.50
IR£.
4. Sligo i Galway to miasta na zachodnim wybrzeżu, ale ja nie znalazłem w rozkładzie jazdy żadnego pociągu do Galway, dlatego jechaliśmy z powrotem przez całą Irlandię do Dublina, podążaliśmy autobusem na inny dworzec kolejowy i tłukliśmy się znów pociągiem przez całą Irlandię, żeby dostać się do Galway.
5. Ponieważ wszystkie sprawy w Galway czy gdzie indziej załatwiałem sam, Lidia nie ćwiczyła angielskiego; a choć nie umiała ona rozmawiać o sprawach związanych z podróżą, to chętnie pogadałaby o piosenkach Sisters of Mercy, gdyby tylko miała z kim, a tak w ogóle nie mówiła po angielsku.
6. W Kytelers Inn w Kilkenny, gdzie mężczyźni zlatywali się do niej jak osy, pozwoliłem Lidii nie tylko kokietować mężczyzn, lecz także jeść, ile chciała, a chciała jeść dużo, tak że w nocy było jej niedobrze.
7. Kiedy wspinałem się na wieżę w Blarney a Lidia wolała odpocząć, umówiłem się z nią w zamkowej kaplicy, co mogło się źle skończyć, bo w tej komnacie od 150 lat nie było podłogi.
8. W schronisku przy Lower Glanmire Road w Cork wyznałem jej swoje uczucie w sposób, który wprawił ją w zdumienie:
- Będziesz moją królową.
- Dopiero będę, kochanie?
(fot. Fotolia)
Tak, po latach nawet dworce wydają mi się pełne uroku. W ogóle miło spominam ten kraj, choć z grubsza jest tam wszędzie tak samo: w mieście jednopietrowe budynki z pubem na parterze, a poza miastem obfita, wilgotna trawa, a z niej sterczą szare ruiny jakiegoś zamku. Co było nie w porządku, to jedynie towarzystwo, a to przecież dobrałem je sobie sam, ta zielona kraina nie była niczemu winna.
Czasami tzw "spontan" nie zawsze wychodzi nam na dobre. Ludzi czasami poznaje się latam i potrafią niemile zaskoczyć a bywa i tak, ze jedn usmiech i wiesz, że się "dogadasz". Stan zakochania jest cudowny ale "opadanie klapek" już mniej :) Myśl, że masz co wspominać pomijając aspekt "kapryśnej panny" (zawsze to było, jakieś doswiadczenie) ale roumiem ja tez mam tendencje do "spalnia się " :) Dworce, puby, ruiny, zieleń i ten klimat :)
I dość zabawnie opisałeś całą historię chciaż odnosze wrażenie, ze była rozczarowaniem.
Karmimy się czasami naszymi "wyobrażeniami", więc myślę, że stąd bierze się ta iluzja, a wiadomo, że cierpenia, nieszczęsliwa, niespełnione miłości i te rozterki przyczyniały się do tworzenia najpiększniejszych dzieł, ale ja jestem w duchu romantyczką. Jeśli miałbym wybierać, to wolę szczęsliwe zakonczenia.
Asyż 
Sagra 
Budva 
Wielki Mur Chiński 
Machu Picchu