bywajtu

I rzeczywiście pogoda często dopisywała, tak, iż głównym wyzwaniem było opalić się jak najmniej, co i tak oznaczało znaczącą różnicę w kolorze skóry między tym co odkryte, a tym co zakryte. Choć oczywiście trafiały się i gorsze dni z zawiejami i niższymi temperaturami. 

Co do ilości narciarzy to niestety mam poważne wątpliwości czy duża grupa nie przyjmowała takiego samego założenia i wybierała późniejsze terminy bo stoki, wcale to a wcale, nie świeciły pustkami. Zagęszczenie raczej standardowe - ani mniejsze ani większe. 

Może jedną zasadniczą wadą, albo zaletą, jest śnieg, który w marcowo/kwietniowym okresie potrafi być już bardzo mokry i ciężki;  Wadą, bo dobra jazda gwarantowana jest tylko do wczesnego popołudnia, a dlaczego może być zaletą? Więcej czasu na lenistwo w leżaku, bo po co jeździć po takim śniegu – czyli jakby nie było, jest dobrze.

W tym roku po raz pierwszy wyjechałam na narty w styczniu, czyli krótki dzień, zimno i mało słońca – tak sobie to wyobrażałam. Rzeczywistość okazała się dużo przyjemniejsza, dzień na stoku był równie długi, lub równie krótki jak w innych miesiącach, a słońce było przepiękne. I może tylko z tymi temperaturami nie było idealnie, ponieważ dwa dni trafiły się dość zimne, ale za to jaki śnieg!

I teraz jestem w kropce, bo chciałoby się na narty i w styczniu i w marcu, a może jeszcze w grudniu przed świętami, bo podobno atmosfera jest wtedy unikalna.

W galerii zdjęcia i z marca/kwietnia i ze stycznia.  Jak ktoś ma ochotę to może pozgdywać które jest które i podesłać mi odpowiedź. :)