bywajtu

Teatr Dramatyczny im. Szoty Rustawelego to prawdziwa architektoniczna perła którą zobaczycie spacerując Aleją - która notabene też nosi to szlachetne nazwisko (podobnie jak instytut teatralny, stacja metra i pewnie wiele innych miejsc - a wszystko to przez jeden awanturniczy poemat pt. Rycerz w tygrysiej skórze autorstwa Szoty Rustawelego który prawdopodobnie pracował przede wszystkim nie jako artysta, a jako skarbnik na dworze królowej Tamary).

DDohler, CC BY 2.0, https://www.flickr.com/phot... ( DDohler, CC BY 2.0, https://www.flickr.com/phot...)

Budynek został wybudowany w drugiej połowie XIX wieku w stylu eklektycznym – mnóstwo tu barokowych i rokokowych ozdób. Początkowo jednak nie powstał wcale jako teatr a jako siedziba „Stowarzyszenia Artystów”. Działał tu klub, sala koncertowa i restauracja. Wspomnieni artyści zostali nawet zaproszeni do ozdobienia freskami ścian budynku - niestety do czasów obecnych zachowo się ich naprawdę niewiele i są w strasznym stanie mimo prac konserwatorskich.

DDohler, CC BY 2.0, https://www.flickr.com/phot... ( DDohler, CC BY 2.0, https://www.flickr.com/phot...)

W 1901 roku uruchomiono w budynku również teatr, któremu w 1921 roku nadano imię Rusawelego. Pierwsze przedstawienie które wystawiono w teatrze – pt. „Ojczyzna” przerodziło się w swego rodzaju pokojową demonstrację.

DDohler, CC BY 2.0, https://www.flickr.com/phot... ( DDohler, CC BY 2.0, https://www.flickr.com/phot...)
Siedziba teatru została zaprojektowana przez Kornel Tatiszczewa i Aleksandra Szymkiewicz.Nazwisko brzmi znajomo? Nic dziwnego - Szymkiewicz był z pochodzenia Polakiem. Pracował między innymi w Tbilisi, gdzie przez sześć lat pełnił nawet funkcję głównego architekta miasta (1885-1891). W Tbilisi mozna oglądać też inne budynki wykonane według jego projketu - są to między innymi Państwowe Konserwatorium oraz Sąd Najwyższy.