bywajtu

We francuskiej cukierni, podobnie jak makaroników, nie może zabraknąć ciastek éclair. Podłużne ciasteczka kuszą zapachem i błyszczącą polewą, czasem w różnych kolorach. Skąd się wzięły? Mówi się, że ich twórcą jest niejaki Antoine Carême, który to zasłynął jako pierwszy twórca haute cuisine, o czym pisałam przy okazji tekstu na temat artystycznego cukiernictwa.

vxla/ https://www.flickr.com/phot... (vxla/ https://www.flickr.com/phot...)

Antoine Carême miał stworzyć pierwszy przepis na eklera w XIX wieku. Natomiast pierwszy anglojęzyczny przepis pojawił się w 1884 roku w książce kucharskiej Boston Cooking School. Éclair to po francusku błyskawica. Nazwa podobno ma odnosić się do tego, że eklerki są tak smaczne, że znikają w błyskawicznym tempie.

John Picken Photography/ https://www.flickr.com/phot... (John Picken Photography/ https://www.flickr.com/phot...)

Wersje eklerków są różne, jak to zresztą często bywa ze słynnymi przepisami. Generalnie ekler powstaje z parzonego ciasta. Gdy zostanie uformowane, przecina się je wzdłuż i wypełnia kremem lub bitą śmietną. Na wierzchu znowu polewa się kremem - może być to krem czekoladowy, toffi, pistacjowy, kawowy. Ostatnio w jakimś przepisie spotkałam się z eklerkami w polewie lawendowej! Myślę, że muszą smakować bajecznie.

Przepis na eklerki autorstwa Michela Roux - słynnego francuskiego kucharza, znajdziecie na blogu Zpiekarnika.