7 osób
Moderatorzy:
Ustawienia strony:
Widoczność: wszyscy
Publikować mogą: wszyscy
Moderacja: tylko niezaufani
Widoczność: wszyscy
Publikować mogą: wszyscy
Moderacja: tylko niezaufani
RSS
RSS
Z widelcem w podróży
Piwna przekąska po czesku
O barowych przekąskach już kiedyś wspominałam. A gdyby tak zrobić swoje topielce, kultowe (i nie jest to nadużycie semantyczne tego słowa) czeskie przekąski?
Razem z nakládaným hermelínem, tworzą typowo barową parę. Są wszędzie, ale też wszędzie będą inne. A to inny ser, a to inne przyprawy, a to inne kiełbaski... czytaj dalej
Oceny +1/-0
Z tęsknoty za latem
Szum oceanu, świeże, ostre powietrze, owoce morza, pusta plaża, za plecami ogromy pionowy klif i vinho verde. Najpiękniejsze wspomnienie Portugalii. Nic, tylko czekać na lato, bo wtedy vinho verde smakuje najlepiej. Mocno schłodzone, nawet w zamrażalce. To jedno z najbardziej niezwykłych win – młode, orzeźwiające, lekkie i nie za mocne.
Zielony... czytaj dalej
Czeskie rozumienie dania jarskiego
Jak pisała Agnieszka, Czesi dbają o swój brzuch. Ma być ich swoistym zabezpieczeniem i dlatego czeska kuchnia jest bardzo tłusta i syta, nie za dużo w niej warzyw. Stopniowo się to zmienia, młodsze pokolenia już nie uciekają na widok szpinaku i innych warzyw na talerzu, ale bardzo długo jedynym jarskim... czytaj dalej
Nie łączyć z winem!
Mówisz sery, myślisz Francja, Szwajcaria, może jeszcze Włochy. Ale na pewno nie Czechy. Tymczasem u naszych sąsiadów sery mają się znakomicie, szczególnie kontrowersyjne serki ołomunieckie. Czemu? Mają tak intensywny aromat, że niektórzy nie są w stanie ich nawet spróbować. Za to inni się nimi zajadają, w różnych postaciach. Tak jak... czytaj dalej
Nie! Mało tego, jedna z legend głosi, że croissanty pobudził do życia polski dyplomata - Franciszek Kulczycki. Kiedy w 1683 roku, na wzgórzu Kahlenberg, nieopodal Wiednia, wojska austro-niemieckie pokonały tureckie, Jan Franciszek Kulczycki, który był nie tylko dyplomatą, ale też założycielem pierwszej w Wiedniu kawiarni Zur blauben Flasche, wpadł na pomysł... czytaj dalej
Pierwszy dzień w Pradze, kręcimy się do Starym Mieście w poszukiwaniu fajnego obiadowego menu. Właściwie każda restauracja w turystycznym zakątku, oferuje to samo: gulasz, zupa cebulowa, kaczka, sosy, knedle. Chyba ze względu na wystrój, przyciągnęła nas restauracja Staré Časy. Niewielka, z zielonkawymi ścianami, obieszonymi obrazkami, znakami ulicznymi, starymi szyldami.
Stwierdziłam... czytaj dalej
Kulinarna wizytówka Walencji
Tortilla, tapas, paella – święta trójca hiszpańskiej kuchni. Do tego oczywiście sangria. Paella z tego wszystkiego wydaje się najłatwiejsza, ot ryż zmieszany z czym popadnie. A jednak przygotowanie tej tradycyjnej jest raczej niemożliwa do wykonania w mieszkaniu. Chyba że chcemy je spalić. Uważana za narodową hiszpańską potrawę, przez samych Hiszpanów traktowana... czytaj dalej
Oceny +2/-0
Jak przystawka została symbolem Hiszpanii
Uwielbiam tapas, chyba najbardziej z całej hiszpańskiej kuchni. To właściwie takie nasze przystawki, w przeróżnej postaci. Nie ma nic lepszego – i łatwiejszego do przygotowania – na spotkanie ze znajomymi, a nawet większą uroczystość. Stół zastawiony przeróżnymi małymi przekąskami wygląda kolorowo i bardzo zachęcająco. Główne danie staje się niepotrzebne, wystarczy przygotować trochę... czytaj dalej
po turecku
Turcja to kraj kawy, wiadomo. Ale teraz to przede wszystkim kraj świetnej, mocnej herbaty (çay), którą będziemy częstowani na każdym kroku. Nie tylko w gościnie czy przy okazji targowania się na Wielkim Bazarze. Będziemy spacerować po stambulskim starym mieście, podziwiając mozaikowy mur, a starszy pan mieszkający obok zaprosi nas na... czytaj dalej
Napój z pikli
Jest wiele kulinarnych askeptów, które łączą mnie z Turkami. Np. i ja, i oni kochamy marynowanie. Warzywa na przeróżne sposoby, a to z chili, a to z czosnkiem... jednak nigdy nie wpadłam na wypijanie tego, co po warzywach zostanie. No, może czasami odrobinkę po kiszonych ogórkach, ale już na pewno... czytaj dalej
Oceny +2/-0
Dorsz po portugalsku
Uwielbiam kuchnię portugalską. To tam pierwszy raz jadłam cudowne ośmiorniczki, zajadałam się przeróżnymi owocami morza i pochłaniałam tony ukochanych pasteis de nata. I to tam poznałam specyficzny, mocny zapach suszonego dorsza, narodowej ryby Portugalczyków.
Skąd się wziął bacalhau?
Portugalczycy to naród żeglarzy, co widać podczas spaceru po pięknym Belém. Od... czytaj dalej
Niezwyczajnie o kuchni na świecie
Programy kulinarne, te słabe i te lepsze, kręcą się zazwyczaj wokół dwóch pomysłów. Albo gotuje się na miejsu, albo gotuje się w bliższych lub dalszych krajach, zagłębiając się w lokalną kulturę. Dlaczego zwariowałam na punkcie Anthonego Bourdaina i jego „Bez rezerwacji?”. Facet jeździ po świecie, wcale nie gotuje, a tylko... czytaj dalej
Oceny +2/-0
- Dlaczego mieszasz? Przecież się nie miesza!- Chyba żartujesz?! Koniecznie trzeba zamieszać, jak już się wszystko doda!
Kto sądzi, że tradycyjną kawę wszyscy Turcy przygotowują tak samo, ten grubo się myli. Powyższy dialog w różnych wersjach słyszałam wiele razy, tak jak wiele było pomysłów na proporcje. A ileż przy tym kłótni... czytaj dalej
Kuchnia klasztorna na Świętym Krzyżu
Nie przepadam za Świętym Krzyżem z jednego prostego powodu – od strony Nowej Słupi wchodzi się na szlak, jak przykazano płaci za bilet wstępu do Świętokrzyskiego Parku Narodowego, a z drugiej strony pod sam klasztor prowadzi asfaltowa droga i ruch na niej panuje niemiłosierny, szczególnie w niedziele i święta. Zniechęca to... czytaj dalej
Fast food z tradycją
Być w Wiedniu i nie zjeść kiełbasy z jednej z niezliczonych budek na ulicach (würstelstand), to tak jak nie zjeść pizzy we Włoszech. Wegetarianie mają pecha, bo chociaż na niektórych stoiskach znajdą się bezmięsne odpowiedniki, to już nie jest to. Kiełbasa, czyli würst, to tradycyjny wiedeński fast food, w kilku... czytaj dalej
Nie lubię słodkiego wina. Nie tykam nawet półsłodkiego. Z jednym wyjątkiem – na Krymie smakują wybornie.
Jaka jest tajemnica krymskich win? Może chodzi o klimat? W takim np. Nowym Świecie, ulubionym miejscu księcia Golicyna, któremu wino na Krymie wiele zawdzięcza, panuje specyficzny mikroklimat. A większość winnych miejscowości ma ok. 300 dni słonecznych w roku.
Winnice krymskie należą do najstarszych w Europie. Dzięki greckim kolonizatorom winorośl dotarła... czytaj dalej
Oceny +1/-0
W kamiennych korytarzach browaru Chodovar
Wszyscy lubimy miejsca, które czymś się wyróżniają. Wtedy jedzenie, nawet przepyszne, jest właściwie tylko dodatkiem, bo siedzimy zahipnotyzowani otoczeniem. Tak jest w knajpie Ve Skále (restauracji? nie lubię tego słowa, knajpa bardziej oddaje czeską atmosferę, chociaż przynosi błędne w tym wypadku skojarzenia z dziwnym zapachem, dymem i niewielkim pomieszczeniem) browaru... czytaj dalej
Oceny +2/-0
Niecodzienne smaki Zakaukazia i najlepsze pierogi świata
Gruzja, oprócz gór, klasztorów, wina i niesłychanej gościnności, słynie z dobrej, choć dość niekonwencjonalnej kuchni. Jako naród, który przez całe stulecia żył w biedzie (głównie za sprawą agresywnych sąsiadów), Gruzini byli niejako zmuszeni do stworzenia mało urozmaiconej kuchni, opierającej się głównie na cieście. Tak więc dwa najbardziej znane gruzińskie dania... czytaj dalej
„Spontaniczny profesjonalizm podniebienia”
Italia uwodzi mnie od wielu lat, jest jednym z najczęstszych celów moich wypraw. Jej naturalne piękno krajobrazu, magia lokalnych zwyczajów, słońce, rozluźnione społeczne relacje, a przede wszystkim dobre wino i wspaniałe aromatyczne potrawy ujmują mnie od wielu lat. Gdy przekraczam granicę Włoch wydaje mi się, że żyje się tu wolniej... czytaj dalej
Coś na słono, coś na słodko
Kuchnia hiszpańska potrafi zaskoczyć niespotykanymi u nas smakami. Mnie zaskoczyła przede wszystkim mięsnością. Jestem wegetarianką i dosyć często zdarzało się, że przychodząc do restauracji, jedyne co mogłam zamówić to Patatas Bravas (pieczone kartofle z sosami). Chociaż kuchnia polska uważana jest często za mocno mięsną, to u nas zawsze biedny wegetarianin... czytaj dalej
Oceny +3/-0
Ostatnio komentowane na stronie:
17/02/2014
Agata
Smažený sýr s hranolkami a tatarskou omáčkou
Czeskie rozumienie dania jarskiego
2
komentarze,
ostatni
z 18/03/2016
od Mis_Paskownik