Śródziemnomorze
7 osób
Moderatorzy:
    pinot Atavus ruda

Ustawienia strony:

Widoczność: wszyscy
Publikować mogą: wszyscy
Moderacja: po publikacji
RSS RSS
Zarejestruj się

23/02/14 od Atavus
W temacie: Historia miast

Padwa

nowa ojczyzna Venetów

  Bazylika św. Antoniego z Padwy, najbardziej znany obiekt miasta Bazylika św. Antoniego z Padwy, najbardziej znany obiekt miasta (Tango7174; http://commons.wikimedia.or...)

Zamorscy przybysze

Padwa jest najstarszym miastem północnej Italii. Jak twierdzą starożytni, została założona w 1183 p.n.e. przez Trojańskiego księcia Antenora, który przywiódł tutaj z małoazjatyckiej Paflagonii lud Venetów. Co ciekawe, prowincja w której znajduje się Padwa do dzisiaj nosi nazwę Veneto.

Sojusznicy

Venetowie, mając wspólnych wrogów,  zawarli sojusz z Rzymem, uczestnicząc m.in. w wojnach punickich po stronie Republiki. Patavium, jak nazywali miasto Rzymianie, otrzymało prawa municypium w 45 r. p.n.e. Tutaj też, w pobliskim Abano narodził się jeden z największych historyków Rzymu – Liwiusz, który przekazał nam najstarszą historię miasta.

Chrystianizacja miasta rozpoczęła się stosunkowo wcześnie, bo w I w n.e. Pierwszym biskupem został św. Prosdocym, wysłany przez św. Piotra jeszcze z Antiochii.  

Fragment pozostałości muru rzymskiego amfiteatru Fragment pozostałości muru rzymskiego amfiteatru (MM; http://en.wikipedia.org/wik...)

Zniszczenie

Upadek Cesarstwa srodze doświadczył miasto. W 452 r. zostało zniszczone przez Hunów Attyli, aby zaraz po tym wpaść w ręce Gotów. Po krótkim okresie władzy Bizantyjskiej wpadło w ręce Longobardów. W 601 r. próbowano zrzucić zwierzchność barbarzyńców, jednakże po 12-miesięcznym oblężeniu Longobardowie stłumili bunt i zniszczyli doszczętnie miasto. Jedyne obiekty które przetrwały do dzisiaj od tego najazdu to fragment rzymskiego amfiteatru i filary mostu. Ludność miasta, która ukryła się na okolicznych wzgórzach, wróciła wkrótce do ruin, ale elita Padewska  przeniosła się na stałe do powstającej na pobliskiej lagunie Wenecji.

Ruina

Kiedy w 774 r. miasto przeszło pod kontrolę Franków, było w dużym stopniu nadal w ruinie. W 828 r. podział marchii Friuli wyłonił hrabstwo Padwy, które jednak wiele lat trwało w stagnacji, tym bardziej że region był nawiedzany przez niszczycielskie najazdy Węgrów. Nawet w okresie wojny o inwestyturę Padwa pozostawał prowincjonalnym miasteczkiem, trzymającym bezpiecznie stronę Cesarstwa.

Bazylika Santa Giustina Bazylika Santa Giustina (Cropbot; http://en.wikipedia.org/wik...)

Konstytucja

Na początku XI w. mieszkańcy, jeszcze wierni cesarstwu, uchwalili konstytucję, która określała zgromadzenie uchwałodawcze oraz ciało wykonawcze – credenzę. Przez następne stulecie Padwa toczyła lokalną wojnę z Wenecją i Vicenzą o dostęp do kanałów wodnych na Bacchiglione i Brencie, co świadczy o rosnącej potędze miasta.

Rody

Gdy lokalne rody urosły w siłę i zaczęły sobie podporządkowywać kolejne dziedziny życia w Padwie, obywatele zdecydowali obrać podestę i wybór padł na ród d’Este. Cały XII w. niepodległe miasto  rosło w potęgę, i nawet wielki pożar w 1174 r. i wojna Ligi Lombardzkiej nie zaburzyły jego pozycji. Jednakże w 1236 r. cesarz Fryderyk II skorzystał z lokalnych konfliktów między miastami włoskimi i zainstalował w Padwie swojego namiestnika, Ezzelino III, z konkurencyjnego dla d’Estów rodu Da Romano. Jednakże okrucieństwa, jakich się dopuszczał spowodowały iż w 1256 r. obalono go, dzięki protekcji papieskiej – bez rozlewu krwi.

Niepozorny na pierwszy rzut oka średniowieczny ratusz Padwy Niepozorny na pierwszy rzut oka średniowieczny ratusz Padwy (Ferras; http://en.wikipedia.org/wik...)

Splendor

Rozpoczął się dla Padwy okres prosperity, podporządkowano sobie Vicenzę a założony w 1222 r. Uniwersytet zaczął wyprzedzać w dziedzinie prawa a wkrótce także studiów humanistycznych słynny ośrodek Boloński. Gdy jednak rozwój miasta pchnął je w1311 r. w konflikt z potężnym Cangrande Della Scala, władcą Verony, miasto musiało się poddać. Aż do 1387 r. Padwa była rządzona przez kliencki ród Carraresi, co doprowadziło do jej osłabienia i upadku kręgów uniwersyteckich.  Dopiero gdy słynny kondotier John Hawkwood poprowadził wojska Padwy do zwycięstwa w bitwie pod Catagnaro, miasto odzyskało autonomię. Na krótko.

Wenecja

W roku 1405 miasto przeszło pod wpływy Wenecji, pozostając pod jej mocą aż do jej upadku w  1797 r. Tylko na krótko, w 1509 r. podczas wojny o Ligę Cambrai, miasto zostało przejęte przez wojska Świętego Cesarstwa.

Po upadku Wenecji Padwa przeszła w ręce Austrii, zaraz potem Napoleona a po Kongresie Wiedeńskim weszła do nowo powstałego habsburskiego królestwa Lombardii – Wenecji.  Rozpoczął się wtedy przemysłowy rozwój miasta, w 1845 r. uruchomiono linię kolejową łączącą Padwę z Wenecją.

Zjednoczenie

Gdy w 1866 r. Austria poniosła klęskę w bitwie pod Koniggratz (Sadowa), sprzymierzone z Prusami świeżo zjednoczone Królestwo Italii zajęło Padwę. Niestety, aż do włoskiego cudu gospodarczego (lata 60 XX w.) Padwa pozostawała centrum jednego z najbiedniejszych regionów Włoch.

  W Padwie, w kaplicy Scrovegni znajduje się jeden z najbardziej znanych fresków Giotta - Sąd Ostateczny W Padwie, w kaplicy Scrovegni znajduje się jeden z najbardziej znanych fresków Giotta - Sąd Ostateczny (JarektUploadBot; http://it.wikipedia.org/wik...)

  

 

  

Ostatnio komentowane na stronie:
07/01/2014 Agata

Azulejos

Sztuka z ceramicznych płytek
10 komentarzy, ostatni z 05/11/2018 od Jacko
28/02/2014 Atavus

Palermo

na skrzyżowaniu cywilizacji
2 komentarze, ostatni z 11/01/2017 od pioter
16/10/2011 Agata

Spacer brzegiem Tagu

Bélem
4 komentarze, ostatni z 21/09/2015 od pinot
08/12/2012 Agata

Zakochać się w Piranie

3 komentarze, ostatni z 13/04/2015 od pinot