
7 osób
Widoczność: wszyscy
Publikować mogą: wszyscy
Moderacja: po publikacji
Mesyna
między Scyllą a Unią Europejską
Scylla i Charybda
Cieśnina Messyńska to strategiczny punkt żeglugi śródziemnomorskiej, według mitologii greckiej zamieszkany przez dwa potwory morskie – Scyllę i Charybdę. Miasto zamykające cieśninę Messyńską zostało założone przez Greków w VIII w. i nazwane Zancle, czyli sierp. Nazwa odnosiła się to kształtu zatoki, w której koloniści znaleźli dogodne miejsce do budowy portu. Co ciekawe, nazwa ta przetrwała do dzisiaj w określeniu jednej z komun - „Scalleta Zancla”. Dopiero w V w. p.n.e. Anaxilas z Rhegium przemianował miasto na Messenę.
Starożytny port w Messynie, zdjęcie z lotu ptaka.
(Vonvikken; http://en.wikipedia.org/wik...)
Do Rzymu
Rozwiająca się w cieniu potęgi Syrakuz Messyna została w 397 r. p.n.e. złupiona przez Kartagińczyków. W 307 r. p.n.e., po przegranej III wojnie sycylijskiej, tyran Syrakuz Agathokles musiał scedować Messynę Kartagińczykom. W 288 r. p.n.e. najemnicy italscy, zwani Mamertynami, zdobyli podstępem miasto, mordując wszystkich mężczyzn i biorąc sobie kobiety za żony. Od tej pory Messyna stała się bazą do rabunkowych wypadów tej bandy. Aby zapewnić sobie bezpieczeństwo przed agresją nowego tyrana Syrakuz – Hiero II, Mamertyni zawarli pakt z Kartaginą. Kiedy ta nie przyszła im z oczekiwaną pomocą, zawarli pakt z Rzymem, który w 264 r. p.n.e. wysłał obiecane wojsko.
Wolne Miasto
Od tej pory Messyna stała się częścią Republiki Rzymskiej, zachowując status wolnego miasta i sojusznika. Ze względu na strategiczne położenie, na drodze morskiej ze wschodu do Rzymu, w mieście wzniesiono wielka latarnię morską. Tędy wszak płynęły galery, wiozące z Egiptu zboże potrzebne do utrzymywania frumentacji w Wiecznym Mieście.
Katedra w Messynie
(Pinodario; http://en.wikipedia.org/wik...)
Eklektyzm
Po upadku Rzymu miasto dostało się w ręce Gotów, lecz już w 535 r. zostało odbite przez wojska bizantyjskie i dostąpiło kilka wieków pokojowej egzystencji. Jednakże w 842 r. Messyna została zdobyta przez Arabów, a na Sycylii utworzono emirat ze stolicą w Palermo. Dopiero w 1061 r. miasto zostało odzyskane przez chrześcijańskich Normanów z Robertem Gusicardem na czele. Czasy arabskiej okupacji nie były złe dla miasta, które korzystało z ożywionego handlu ze światem arabskim i stanowiło bazę dla wypadów łupieżczych na Italię. Nastanie normańskiej władzy i towarzyszący jej rozwój eklektycznej kultury Siculonormańskiej nie zahamowały rozwoju Messyny, która czerpała profity z handlu z Lewantem i Afryką Północną, ruchu pielgrzymkowego i krucjat.
Nieszpory
W 1189 r. król Anglii Ryszard Lwie Serce, zwaśniony z Wilhelmem II królem Sycylii, opanował Messynę aby po kilku miesiącach ruszyć dalej, do Ziemi Świętej. 30 marca 1282 r. na wyspie miały miejsce Sycylijskie Nieszpory, w trakcie których wymordowano znienawidzonych francuzów a władzę przekazano Aragończykom. Od końca XIII w. znaczenie w mieście zyskała kolonia Genueńczyków i jest bardzo prawdopodobne, że dzięki nim Messyna jako pierwsza w Europie doświadczyła plagi Czarnej Śmierć w 1348 r.
Kościół Zwiastowania, wspaniały przykład bizantyjskiej architektury.
(Attilios; http://en.wikipedia.org/wik...)
Hiszpanie
W 1548 r. św. Ignacy Loyola, założyciel zakonu, uruchomił w Messynie pierwsze na świecie Kolegium Jezuitów.
W 1571 r. Messyna stała się punktem zbornym floty Świętej Ligi, która wyruszyła do walki z Turkami i odniosła słynne zwycięstwo pod Lepanto. Potem, w miejscowym szpitalu rehabilitowano rannych w bitwie, wśród nich pisarza Miguela Cervantesa.
W XVII w. Messyna sięgnęła swojego zenitu, stając się jednym z największych miast Europy i Hiszpańskiego imperium. Jednakże w 1674 r. w mieście wybuchła rewolta antyhiszpańska, po jej stłumieniu Messyna została doszczętnie złupiona i – co gorsza, pozbawiona przywilejów i autonomii sięgających tradycją starożytności. Wzniesiono cytadelę – symbol dominacji hiszpańskiej, zamknięto natomiast uniwersytet, skazując miasto na marginalizację i zubożenie. W następnym stuleciu na miasto spadły kolejna plaga w 1743 r. i wielkie trzęsieni ziemi w 1783 r., odbierając mu resztki dawnego splendoru.
Zjednoczenie
W 1860 r. po bitwie pod Milazzo miasto zajęły wojska Garibaldiego, stając się częścią zjednoczonych Włoch. Mimo to jego kondycja ekonomiczna nie poprawiła się, a wielkie trzęsienie ziemi z 20 grudnia 1908 r. zabiło ponad 60 000 mieszkańców i zniszczyło większość starożytnych zabytków. To jednak doprowadziło do jego gruntownej odbudowy. Po zniszczeniach II wojny światowej, w 1955 r. w Messynie doszło do twórczego spotkania. Na Konferencji Messyńskiej ministrowie spraw zagranicznych państw zachodnioeuropejskich doszli do porozumienia, które zaowocowało założeniem w 1957 r. Wspólnoty Europejskiej, fundamentu dzisiejszej Unii Europejskiej.
Fort Gonzaga, symbol zwierzchności hiszpańskiej a zarazem upadku miasta
(Simon Praud; http://it.wikipedia.org/wik...)