
7 osób
Widoczność: wszyscy
Publikować mogą: wszyscy
Moderacja: po publikacji
Benewent
szczęśliwy przypadek
Łuk Trajana w Benewencie położony na dawnej Via Appia
(Flickr upload bot; http://en.wikipedia.org/wik...)
Maleventum
Dobry wiatr, jak sugeruje obecna nazwa miasta, wieje w Benewencie nie od zawsze. W starożytności miasto nosiło nazwę Maleventum (łac. zła wróżba, pech) i było jednym z głównych miast ludu Samnitów, zamieszkujących środek południowej Italii. Według legendy zostało założone przez jednego z największych bohaterów Wojny Trojańskiej – Diomedesa, natomiast historycznie założenie miasta miało miejsce być może jeszcze w VIII w. p.n.e. i jest przypisywane Oskom, których z czasem podporządkowali sobie Samnici.
Twierdza
Miejsce musiało zostać wówczas niezwykle silnie ufortyfikowane, gdyż przez pierwsze dwie wojny Samnickie Rzymianie nie odważyli się nawet oblec miasta. Dopiero podczas III Wojny Samnickiej (298 – 290 r. p.n.e.) Benewent został zdobyty, a na stałe opanowany w 274 r. p.n.e. , po krwawej bitwie z wojskami Pyrrusa z Epiru.
W 268r. Rzymianie założyli w mieście kolonię, po raz pierwszy używając nazwy Benewent. Miasto szybko rozkwitło jako rzymska kolonia, jednakże podczas najazdu Hannibala w II wojnie punickiej Benewent znalazł się na linii frontu i był traktowany jako rzymska baza wypadowa do Kampanii. W tym czasie doszło do dwóch znaczących bitew pod jego murami, w 214 i 212 r. p.n.e., obu zwycięskich dla rzymian.
Katedra Santa Maria Assunta w Benewencie została założona jeszcze w VII w. chociaż od tego czasu została znacznie rozbudowana.
(Decan; http://en.wikipedia.org/wik...)
Via Appia
Po wojnach punickich miasto ponownie zaczęło rozkwitać gospodarczo, korzystając z położenia na Via Appia, w I w. p.n.e. stając się jednym z najbogatszych i drugim po Kapui pod względem znaczenia na południu Italii. W czasach Oktawiana Augusta rozszerzono terytorium Benewentu i osadzono nowych kolonistów, akcję kolonizacyjną ponawiali jeszcze kolejni Cesarze. Gdy Trajan zbudował drogę łączącą Benewent z Tarentem, nazwaną Via Trajana, obroty handlowe miasta zwiększyły się jeszcze bardziej.
Księstwo
W dniach upadku cesarstwa Benewent zdołał zachować swoje znaczenie. Nawet zdobycie i zburzenie murów przez Totilę w 545 r. nie podwarzyło pozycji miasta jako jednego z największych ośrodków Italii. W 571 r. Longobardowie ustanowili w nim stolicę swojego księstwa, które w krótkim czasie narzuciło swoją zwierzchność na większość południowej Italii, z pominięciem raptem kilku bizantyjskich miast. Później jednak księstwo wdało się w konflikt z Longobardami z północy, a po 773 r. musiało uznać zwierzchność Karola Wielkiego, co jednak umożliwiło przetrwanie miejscowym elitom.
Papieska enklawa
Burzliwe dzieje księstwa, pełne walk z sąsiednimi miastami-państwami, Bizancjum i saracenami dobiegły końca w XI w. wraz z pojawieniem się Normanów w Italii. W 1077 r. miasto zostało zdobyte i przekazane papiestwu. Mimo, iż Benewent znajdował się na głębokich tyłach Królestwa Sycylii, a później Neapolu, zarządzany był przez papieskich rektorów aż do 1806 r. Wówczas Napoleon przekazał miasto zdradzieckiemu, jak się okazało, ministrowi Talleyrandowi. W 1815 r. miasto wróciło jednak do papiestwa, i w 1860 r. zostało włączone do zjednoczonego Królestwa Włoch. Na szczęście, w mieście do dzisiaj zachowały się liczne ślady jego wspaniałej przeszłości.
Rocca dei Rettori, czyli zamek, którego początki giną w mrokach starożytności, a obecną formę zawdzięczamy XIV w. fundacji papieskiej.
(ANGELUS; http://en.wikipedia.org/wik...)