bywajtu

Panorama Asyżu Magnus Manske; http://en.wikipedia.org/wik... Panorama Asyżu (Magnus Manske; http://en.wikipedia.org/wik...)

Trwałe ślady

Chociaż Asyż to jedno z głównych miejsc pielgrzymkowych Europy, jego początki były całkiem prozaiczne. Po zwycięskiej bitwie pod Sentinum w 295 r. p.n.e. Rzymianie zaczęli dominować na całym półwyspie Apenińskim, także w Umbrii. W III w. p.n.e. rzymscy koloniści założyli tam, na stokach góry Subasio, kolonię na prawach municypium, ciesząc się ograniczonym obywatelstwem republiki. Asisium rozkwitało przez całe rzymskie panowanie, czego liczne świadectwa pozostają widoczne do dzisiaj. Mury miejskie, które służyły miasto jeszcze w średniowieczu, forum (obecnie Piazza del Comune), teatr, amfiteatr oraz dawna świątynia Minerwy, na której pozostałościach wzniesiono w XVI  w. kościół Santa Maria sopra Minerva.  Trzeba przyznać, ze dużo budowli jak na prowincjonalne miasteczko.

Pod patronatem Rufinusa

Chrześcijaństwo zagościło w Asyżu na długo przed edyktem mediolańskim, bo już w 238 r. wraz z biskupem Rufinusem z Asyżu. Pierwszy biskup poniósł męczeńską śmierć  w Costano, miasto zaś zyskało pierwszego patrona i świętego, którego relikwie według legendy złożono w kościele katedralnym San Rufino w Asyżu.   

Kościół Santa Maria sopra Minerva, dawna świątynia rzymskiej Minerwy - fasada starożytna. Berthold Werner; http://pl.wikipedia.org/wik... Kościół Santa Maria sopra Minerva, dawna świątynia rzymskiej Minerwy - fasada starożytna. (Berthold Werner; http://pl.wikipedia.org/wik...)

Upadek

Podobnie jak w przypadku wielu innych miast położonych w Apeninach, przez pierwsze dziesięciolecia po upadku Cesarstwa życie w Asyżu nie uległo zmianie. Można nawet sądzić, że mieszkańcy mogli nie dostrzegać faktu upadku imperium.  Dopiero w 545 r. brutalny najazd Ostrogotów pod wodzą króla Totila doprowadził miasto do upadku i ruiny. Wkrótce potem, po zakończeniu Wojen Gockich,  Asyż wpadł pod niespokojne panowanie Longobardów. Dopiero po 774 r. , już jako część frankijskiego księstwa Spoleto, miasto zaczęło się ponownie rozwijać.

Odwieczny wróg

W 1184 r. kwitnąca gmina wybiła się na niepodległość, przyłączając się do antycesarskiego stronnictwa Ghibellinów. Oznaczało to jednak wejście na drogę stałego konfliktu z pobliską Perugią, wiernie opowiadającą się za Gwelfami. Wrogość między tymi miastami trwała nieprzerwanie przez następne cztery stulecia. 

św. Franciszek

W wyniku jednej z wielu bitew między zwaśnionymi miastami do niewoli trafił Francesco di Bernardone, arystokrata z Asyżu, który po dramatycznych doświadczeniach wojny postanowił porzucić bogactwo i uciechy,  poświęcić się Bogu i bliźnim. Założył pierwszy zakon żebraczy, nazywany potocznie franciszkanami, którego klasztor-matka umiejscowił w swoim rodzinnym Asyżu.  Równolegle do kultu św. Franciszka w mieście rozwinął się kult św. Klary, naśladowniczki św. Franciszka i założycielki kobiecego zakonu Klarysek.  

Rocca Maggiore, twierdza górująca nad miastem, dla wielu pokoleń symbol obcej władzy. Berthold Werner; http://commons.wikimedia.or... Rocca Maggiore, twierdza górująca nad miastem, dla wielu pokoleń symbol obcej władzy. (Berthold Werner; http://commons.wikimedia.or...)

Z piekła do Nieba

W  1228 r. kanonizowano Franciszka i jeszcze w tym samym roku rozpoczęto budowę Bazyliki św. Franciszka. Pod zabudowę wybrano tzw. Wzgórze Piekielne, gdzie dotychczas wykonywano wyroki na skazańcach. Po dwudziestu latach budowy, w 1253 r. poświęcono świątynię,  ozdabianą później freskami znanych  artystów, uchodzących jak Giotto za ojców malarskiego renesansu.

Pod papieskim butem

W XIII w. trwające dotychczas w obrębie rzymskich murów miasto, zaczęło się rozwijać także poza ich obrębem. Miasto rozwijało się ekonomicznie i demograficznie, zaniedbując jednak kwestie militarne. To, epidemia czarnej śmierci w 1348 r. oraz wyczerpujący konflikt z Perugią spowodowały podporządkowanie Asyżu władzy papieskiej w 1367 r. Symbolem końca autonomii stało się odbudowanie w 1387 r. Rocca Maggiore, dawnego zamku cesarskiego, zniszczonego przez ludność Asyżu w 1189 r.

Kondotierzy

Fakt, że mieszkańcy Asyżu nie byli zadowoleni z nowego stanu rzeczy znalazł odbicie w krótkich epizodach władzy kondotierów, czyli organizatorów i dowódców oddziałów złożonych z najemników. Począwszy od 1392 r. szukano protekcji militarnej znanych dowódców - Biordo Michelottiego, Gian Galeazzo Viscontiego a nawet Francesco I Sforzy, byle zachować niepodległość od papiestwa.  Wzrost potęgi Państwa Kościelnego doprowadził w końcu do trwałej aneksji Asyżu po 1458 r., z której miasto wydobyło się dopiero w 1860 r., włączając się do nowopowstałego  Królestwa Włoch.  

Ponad podziałami

Duchowe dziedzictwo św. Franciszka wpłynęło na współczesny charakter miasta tłumnie odwiedzanego przez pielgrzymów. W latach 1987 i 2002 papież Jan Paweł II zebrał tutaj ponad 120 przedstawicieli różnych religii, organizując Światowe Dni Modlitwy o Pokój.