5 osób
Widoczność: wszyscy
Publikować mogą: autorzy
Moderacja: przed publikacją
Szklany pawilon
wystawa Werkbundu
Wizje lepszego, bardziej uporządkowanego świata kwitną w głowie niejednego człowieka. W okresie, kiedy świat stał w obliczu wojen światowych utopijne wizje miast przepełniały z pewnością niejedną głowę. Kto jednak bardziej niż architekt czy ubranista może czuć potrzebę budowy i projektowania lepszego otoczenia?
Swoje wizje architektci próbowali przedstawiać często na podstawie jakiegoś budynku, instalacji, które były ucieleśnieniem ich myśli o tym, co dobre w architekturze. Jednym z wizjonerów nowego świata był Bruno Taut, niemiecki architekt działającym na początku XX wieku. Czując nieuchronnie zbliżającą się pierwszą wojnę światową architekt nie wyzbył się jednak swoich marzeń o idealnym według niego świecie, gdzie kolorowe szkło opanowuje większość budynków, gdzie schody, dachy, elementy wykończenia wykonane są ze szkła.
Próbą ucieleśnienia jego wizji był pawilon, który powstał na wystawę Werkbundu w 1914 roku.
(http://en.wikipedia.org/wik...)
Inspiracje architekt znalazł podobno w wierszach swojego przyjaciela Paula Scheerbarta, który napisał m. in.: " Szkło przynosi ze sobą nowe czasy, kultura wypalanej cegły sprawia nam przykrość".
(http://commons.wikimedia.or...)
Jak widzicie szkło zostało tu wykorzystane w wszelki możliwy sposób. Połyskujące kafelki, przeszklona kopuła, przezierne elementy pawilonu, to wszystko miało pokazać ludziom nowe tendencje i możliwości jakie daje nam szkło, które nie jest materiałem tylko dekoracyjnym, a małymi krokami zaczyna otaczać nas zewsząd.