bywajtu

Jeśli przeczytaliście ogólną notatkę o domach miejskich oraz o hanzeatyckich, to ta notatka jest kolejną, do której powinniście zajrzeć. Dom hanzeatycki, jak we wcześniejszej notatce, nie musi być jednoizbowy.

Tym razem budynek składa się z dwóch traktów. Z traktu przedniego i tylnego od strony podwórza. W pierwszym trakcie znajduje się wielka sień z paleniskiem, a na drugim przechód i izba dostępna z sieni. Na podwórku jest jeszcze oficyna, w której mieściły się takie pomieszczenia jak np. toaleta.

Żeby można było zmieścić oficynę na wąskiej działce, a żeby nie zasłaniała ona okna od izby, jedna ze ścian oficyny musi być pod skosem, wpuszczając tym samym światło do izby. Cały dom jest pełen wszelkich działalności gospodarczych, dlatego, żeby nie wychodzić na podwórze przez izbę i nie brudzić jej, wydzielony jest korytarzyk, czyli tzw. przechód. Z czasem, gdy kupiec się bogacił, kolejne główne piętra zamieniano z funkcji magazynowej na funkcję mieszkalną, powiększano małe okna, a części magazynowe wędrowały ku górze. Czasami magazyny przenoszono zupełnie gdzie indziej np. poza mury miasta. Z paleniska zostaje tylko kominek. 

Ciekawą sprawą jest również to, jak właściciele domów uzgadniali między sobą kto stawia ścianę działową. Jeżeli jeden z kupców był biedniejszy i nie stać go było na ścianę np. murowaną, to zgadzał się aby ściana działowa była zbudowana za pieniądze bogatszego kupca, ale za to ściana, której grubość sięgała nawet ponad pół metra, była postawiona na jego gruncie, przez co tracił dość pokaźny kawałek działki. Dlatego niektóre domy w układzie szeregowym są szersze a niektóre węższe, mimo że działki były dzielone na takie same szerokości.