12 osób
Widoczność: wszyscy
Publikować mogą: autorzy i obserwujący
Moderacja: po publikacji
Norwid Niemena
Gdy w 1947 roku odnaleziono i wydano „Vade-Mecum” Cyprian Kamil Norwid-romantyk, postrzegany do tej pory jako autor „Promethidiona”, zaczął być odbierany zupełnie inaczej - „Vade-mecum” istotnie, według słów samego autora, było „rzeczą na progu nowego cyklu poetycznego w Polsce”.
Jest więc Norwid poetą wyłamującym się z tradycji romantycznej bardzo śmiało, dając podwaliny pod wzorce modernistyczne i młodopolskie. Dziś zresztą często wskazywany jest jako najważniejsza postać parnasizmu w Polsce.
Co to wszystko ma jednak wspólnego z muzyką? Ma całkiem sporo. Norwid dla kultury popularnej został odkryty w ogromnym stopniu przez jednego z największych polskich innowatorów w muzyce rockowej - Czesława Niemena. Awangardowy, psychodeliczny styl, jaki Niemen rozwijał na swoich płytach w latach 70. okazał się być idealną przestrzenią do wierszy poety, odstającego zawsze od norm.
W 1970 roku ukazuje się słynny album „Enigmatic”, który otwiera potężnie wykonany i z rozmachem zaaranżowany „Bema pamięci żałobny rapsod”. Podobno spora jest zasługa poety Wojciecha Młynarskiego w powstaniu tego monumentalnego numeru. Chociaż Niemen często sięgał po twórczość rozmaitych poetów (Asnyk, Słowacki, Herbert, Przerwa-Tetmajer, Iwaszkiewicz), to właśnie Norwid idealnie wpasował się w tę muzykę i już na kolejnym „czerwonym albumie” znalazły się trzy utwory do słów Norwida. Największe wrażenie robi na mnie „Człowiek jam niewdzięczny” - mogę tego słuchać na okrągło, chociaż utwór do najkrótszych i najprostszych nie należy.
W 1975 roku ukazuje się album „Aerolit”, na którym znalazła się orientalna interpretacja „Pielgrzyma”, która naprawdę może przyprawić o gęsią skórkę.
Innym przykładem przejmującej interpretacji jest zawarta na płycie „Idee Fixe” „Moja piosnka”, którą tak wspaniale wokalista wykonał na koncercie na rzecz powodzian 19 lipca 1997 roku w Warszawie. Podobno poezja nie została stworzona do zwykłego czytania, jak na przykład instrukcja obsługi pralki, ale po to, by ją śpiewać i zachwycać nią ludzi ("Syn - minie pismo, lecz ty spomnisz, wnuku / Co znika dzisiaj (iż czytane pędem)"). Przykład Niemena zdaje się to potwierdzać.
-
Niemen - Enigmatic
(Polskie Nagrania Muza/http://rockfan.blox.pl/resource/enigmatic.jpg)
Świetny tekst! Niemen to dla mnie wielki pieśniarz, pochodził z kresów, dotarł do całej Polski a potem Europy, zwłaszcza Skandynawii i pozostał oryginalny do dziś. Nie miał chyba szczęścia do managerów i promotorów.
Byłem kiedyś w Stodole na wystawie różnego sprzętu grającego i Niemen długo dyskutował z przedstawicielem Mooga, m.in. o tym, że dla niego prawdziwe smyki to są wyłącznie z Mellotronu (to instrument klawiszowy, w którym autentyczne smyczki były nagrane na wielu taśmach i uruchamiane klawiszami, czyli nie brzmiały sztucznie, był chętnie wykorzystywany m.in. przez King Crimson). Jak pamiętam z jego koncertów dbał o wszystko, ale improwizował ...
Pokaż więcej
[violet]: Ciekawe kto się porwał na tłumaczenie wiersza Norwida ? Nie był to najczęsciej przekladany polski autor :-) Może sam Niemen ? Muszę to ustalić.
Niejaki Norman Simon, ale informacji o nim ze świecą szukać. Co do dwóch pierwszych CBS-owych longplayów, to angielskie teksty zrobił Paweł Brodowski. A "Bema pamięci..." to swobodna interpretacja, nie do końca tłumaczenie: ""Mourner's Rhapsody" is based on a poem by the 19th Century Polish poet Cyprian Norwid"
Co do anegdot - kiedyś na koncercie Niemena było kilku zapaleńców, którzy wznosili okrzyki typu: "Dawaj, Czesiu, dawaj!". Niemen filozoficznie odrzekł: "Ale co mam wam dać? Ja tu przyszedłem wam zagrać ...
Pokaż więcejSzkoda, że tak krótko ze sobą grali.
Strange Is This World zaczyna się w 28:54 (na niektórych przeglądarkach nie otwiera się tam automatycznie): http://www.youtube.com/watch?f...
@ MarcinM
Dziękuję za te informacje. Rozumiem, ze były dostępne na rzeczonej płycie. Szkoda, że utwór się nie przebił - chyba zbyt hermetyczne to było jak dla Anglosfery mimo, że dobrze przetłumaczone i rewelacyjnie zaśpiewane. Ale super, że możemy teraz podziwiać talent Niemena od tej mniej znanej strony. Warto upowszechniać przy każdej nadarzającej się okazji.
Jeden numer, możliwości nieograniczone 
Bez buntu nie ma poezji