
13 osób
Widoczność: wszyscy
Publikować mogą: autorzy
Moderacja: po publikacji
Kalifornijska gorączka złota
Reklama morskiego transportu do Kalifornii z okresu gorączki złota.
(NorCalHistory; http://en.wikipedia.org/wik...)
W dwa lata po ustanowieniu władz stanu Kalifornia, odkryto na jej terenie złoża złota. Mimo iż odkrywcy, będący farmerami, pragnęli uniknąć rozgłosu i napływu poszukiwaczy, Samuel Brannan zdołał dowiedzieć się o tym fakcie i puścił wiadomość w świat, licząc na własny zysk jako handlarza.
Wiadomość o odkryciu złota potwierdzona pod koniec 1848 r. przez Kongres USA spowodowała wybuch prawdziwej gorączki złota. Tłumy poszukiwaczy przybywały z całego świata, w tym nawet z Europy, gdzie właśnie dogasała Wiosna Ludów. "Forty-niners", jak nazwano poszukiwaczy od roku 1849 r., w którym przybyła ich największa fala - ponad 300 000 osób, oblegli masowo Kalifornię. Początkowo odkrywano złoto leżące na powierzchni albo płytko w gruncie, równolegle prowadząc odcedzanie złotych grudek z rzek. Z czasem doszło górnictwo, a wraz z nim pojawiły się wielkie firmy i spółki, które zaczęły przejmować kontrolę nad wydobyciem i sprzedażą złota.
Konieczność obsługi wielkich rzesz odkrywców spowodowała napływ kupców a także dalszych kolonistów tworzących liczne farmy. Na tle Gorączki Złota rozwinęła się sieć dróg, w odludnym, dopiero co uzyskanym od Meksyku kraju zaczęły powstawać osady, kościoły i szkoły. Gwałtowny rozwój oddalonego od metropolii stanu spowodowało rozwój trakcji kolejowej i szlaków morskich, angażując USA w budowę kanału panamskiego.
Kalifornijska gorączka złota doprowadziła równolegle do konfliktu z tubylczymi Indianami, którzy zaczęli być wypierani przez licznych przybyszy. Obok starć zbrojnych i wzajemnych napadów, miejscowe plemiona zaczęła dziesiątkować ospa, grypa i inne choroby przywleczone przez "forty-niners".
Niemniej, gorączka złota w Kalifornii podziałała stymulująco na światową gospodarkę, oddziałując jako nowy rynek zbytu dla produktów z Chile, Chin, Hawajów a nawet Australii. Złoto, które zasiliło rynki eksporterów, pozwoliło na dalsze inwestycje w tych regionach.
Postępująca organizacja życia społecznego krzepnącego stanu, wprowadzenie ograniczeń prawnych oraz wybranie łatwo dostępnego złota doprowadziło ostatecznie do końca gorączki złota w 1863 r..