bywajtu

  Szkic z epoki, przedstawiający głodujących wykopywaczy ziemniaków James Mahony, http://en.wikipedia.org/wik... Szkic z epoki, przedstawiający głodujących wykopywaczy ziemniaków (James Mahony, http://en.wikipedia.org/wik...)

Postanowiłem sprawdzić fenomen Irlandczyków. Zielona wyspa jest zamieszkana przez niecałe 6 mln Irlandczyków, podczas gdy na całym świecie do narodowości irlandzkiej przyznaje się... ponad 80 mln ludzi! To oszałamiająca statystyka, przekraczająca nawet słynący z rozproszenia naród Żydowski. Zaciekawił mnie fakt, że na jednego mieszkańca ojczyzny przypada prawie 20 w diasporze.

Największym skupiskiem Irlandczyków są Stany Zjednoczone (40 mln w 2011) i Wielka Brytania (14 mln), inne większe to Kanada, Australia, Argentyna i Meksyk. Tym co łączy większość tych terytoriów, to przeszłość kolonialna Zjednoczonego Królestwa.

Pamiętałem z historii, że konflikt między Irlandczykami a Anglikami ma swoje źródła jeszcze we wczesnym średniowieczu, kiedy Irlandczycy podbili dużą część Wielkiej Brytanii, niosąc tam z powrotem chrześcijaństwo. Później jednak role się odwróciły, i ostatnie milenium Anglicy spędzili na próbach podbicia - zakończonych zresztą czasowym sukcesem - niepokornych celtów irlandzkich.

Dominacja brytyjska przyniosła dla wielu niewolę i konieczność opuszczenia zielonej wyspy. Dobrowolnie lub przymusowo udawali się na emigrację, zasiedlajac niegościnne dominia imperium, walcząc o przetrwanie, między jadowitą florą i fauną odległych lądów. Było to zgodne z interesami Anglików, którzy łatwiej mogli kontrolować mniejsze skupiska  Irlandczyków,  a jednocześnie czerpać korzyści z zamorskich lądów.

Jednakże największym przyczynkiem do emigracji Irlandczyków okazał się Wielki Głód, który zapanował w latach 1845 - 1852. Był on spowodowany nieurodzajem ziemniaka, który stanowil podstawę diety mieszkańców nieurodzajnej wyspy. W wyniku głodu zmarło ponad milion osób, a kolejny milion wemigrował, głównie do Ameryki. Na wyspie zostało mniej niż 25% dotychczasowej ludności. 

To wydarzenie zmieniło diametralnie demografię wyspy, wpisując się jednocześnie w pamięć Irlandczyków. Z drugiej strony, nietamowany napływ irlandzkich imigrantów do USA zmienił stosunki demograficzne na wschodnim wybrzeżu i dał silną podstawę do zwycięstwa Unii w nadciągającej wojnie secesyjnej.