bywajtu

Wakacje i już po, a wraz z nimi przygód sto. Minęły jak piękny sen, ale z pewna zadumą i wrażeniem, że świat, w którym żyjemy jest piękny, a potrafi być okrutny i bezwzględny.

Bałkany, zwane są miękkim podbrzuszem Europy, tyglem konfliktów narodościowych, zaczątkiem wybuchu ogfromnych i okrutnych wojen. Moje Bałkany są piękne, malownicze, ciekawe, różnorodne. A tak trudno jest sobie wyobrazić, że tylko 18 lat dzieli kraje tego półwyspu od najokerutniejszego konfliktu zbrojnego w Europie po zakończeniu II wojny światowej, miejscem obozów koncentracyjnych oraz najdłuższego oblężenia jakiemu zostało poddanne Sarajewo - obecnie stolica Bośni i Hercegowiny, misto pomnik męczeństrwa i walki cywilów o przeterwanie. A to wszystko w błyskach fleszy i przy badawczo nastawionych kamerach korespondentów z całego świata, którzy relacjonowali na żywo życie i śmierć, a także heroiczną walkę jego obywateli. Cały czas spacerując po mieście gdzieś w głowie brzmiała mi piosenka  czeskiego barda Jaromira Nochawicy "Sarajewo". I ta ciągła myśl - dlaczego?Dlaczego brat przeciwko bratu, dlaczego jedna religia przeciwko drugiej, dlaczego świat patrzył w dobie telewizji i telefonów. Widział i nie widział? Kto jest winien temu, że do ludzi, którzy przemykali sie po chleb strzelano jak do tarczy, czemu zginęło 10000 mieszkańców w tym 1500 dzieci w trwającym od IV 1992 do II 1996 oblęzeniu miasta? Dlaczego 56000 ludzi w tym 15000 dzieci zostało rannych, a większość z nich została kalekami bo z braku innych metod leczenia postrzały kończyn "leczono" amputacjami?

Pytań jest znacznie więcej niż odpowiedzi. Ulicami Sarajewa oprowdzała nas para: matka i córka urodzona tam, tuż przed wybuchem wojny - świat oczami dziecka-powiem trylko tyle, wstrząsająca była to lekcja historii. 

A idąc, patrz pod nogi bo przechodniu natkniesz się na "sarajewską różę" czyli miejsce gdzie upadł pocisk moździerzowy i zabił minimum jedną osobę. Te miejsca po wojnie zostały wypełnione czerwoną żywicą ,dla upamiętnienia.

Aleja snajperów to obecnie Bulwar Mesa Selmowić, wygląda jakby zakwitł, a w słońcu róże lśnią i przrażają.Postrzelane mury domów, wieżowce z dziurami na wysokości 10 piętra i nadal sporo wypalonych pustych budynków, ale to co najbardziej przraża, to nagrobki, nie cmentarze, a nagrobki. Miasto ma wiele cmentarzy, ale nagrobki sa wszędzie, nawet między domami czy pasami ulic. Gdzie było miejsce tam chowano zabitych. I tak, jak chyba w niewielu miejscach na świecie zobaczymy nagrobki chrześcijańskie i muzułmańskie w parkach na skwerach, placach zabaw, przed szkołami , biurami itp. A wokół nich trwa życie, idą ludzie, jadą samochody. Wrażenie jest straszne, a miasto pogrążone w kryzysie nie ma pieniędzy na ekshumacje i przeniesienie szczątków na cmentarze. To takie memento, człowieku, który przyjechałeś z daleka i chcesz się dobrze bawić - oczywiście są dla Ciebie wszystkie rozrywki, ale patrz, pamietaj i zrozum, że pokój jest jak piękny sen, a od nas wszystkich zależy czy będzie nadal trwał.........Mzag

Sarajewo zachwyca, ale również zmusza do refleksji M1key.me, CC BY 2.0, https://www.flickr.com/phot... Sarajewo zachwyca, ale również zmusza do refleksji ( M1key.me, CC BY 2.0, https://www.flickr.com/phot...)

Sarajewskie róże Francisco Antunes, CC BY 2.0, https://www.flickr.com/phot... Sarajewskie róże ( Francisco Antunes, CC BY 2.0, https://www.flickr.com/phot...)