bywajtu

herbata - herbata z danego kraju jest rewelacyjna pamiątką. Ma napewno zawsze swój charakterystyczny smak. Nie waży dużo, nie będzie problemu z transportem. Świetny prezent. Jedyny minus, że szybko się kończy. Ostatnio przywiozłam bułgarską herbatę ziołową z Warny nad Morzem Czarnym. Częstuję znajomych - i chociaż coś tam jeszcze ugotuję - to kiedy wychodzą, mówią, że ta herbata była naprawdę świetna. Jak jest w domu ta herbata, to ja już znajomym gotować nie będę.

Według mnie, tak jak zresztą wspomniałaś, jedzenie jest najcenniejszą rzeczą, jaką można przywieźć z wyjazdu. Nie oznacza to wcale, że nie świecą mi się oczy i nie zachowuje się czasem jak sroka, co by chciała kupić WSZYSTKO, najlepiej sobie kilka rzeczy i każdemu znajomemu z osobna. Ale na szczęście zwykle po kilku dniach orientuje się, że tak naprawdę nie potrzebuje i chyba nawet nie chcę mieć tych wszystkich przedmiotów, poza tym przypominam sobie, że halo, przecież i tak już jestem spłukana:)

W Amsterdamie wszyscy kupują czekoladę z marihuaną i herbatę z marihuaną też. Szczerze mówiąc, sama ne próbowałam, ale tabliczka czekolady kosztuje przeciętnie 16-32 zł ( z przeliczenia na euro). Granice wolne. Nikt tego nie sprawdzi. A pamiątki dla znajomyh niezłe.

Co do bliższych i dalszych wyjazdów - ja stawiam na to, czego nie dostanę u siebie, a co mnie interesuje i wiem, że będzie w użytku - filmy, książki, płyty. :)

Ale wiem, że niektórzy uznają za wartościowe muszelki, ciupażki, sfinksy, amulety i inne oczywistości, które mi by raczej zagracały i tak skromną przestrzeń życiową.

Chociaż pewnie jakbym zapuścił się w jakieś bardziej egzotyczne rejony, to wróciłbym z jakąś ozdobą na biurko czy półkę, ot tak zwyczajnie - na pamiątkę. ;)

Hm, w sumie czemu nie? Znajomy przywiózł mi kiedyś burkę z wyjazdu - przydała się gdy jechalam do krajów arabskich i pewnie nie raz się jeszcze przyda :) Jeżeli jest opcja, że pojedzie się jeszcze kiedyś w to miejsce, albo element stroju jest praktyczny - czemu nie?

Będąc swego czasu w Izraelu kupiłem sobie tradycyjny ubiór arabski, i razem z kolegą - ubranym analogicznie- zwiedzaliśmy Święte Miasto. Dzieci biegły za nami, krzycząc "El Szejk, El szejk". Było ...strasznie angielsko. Ale, nie wszystko jest takie sztuczne i anachroniczne! W tym samym czasie kupiłem sobie spodnie bawełniane, luźno obwiązywane w pasie i sięgające do połowy łydki. To był najlepszy strój na upały jaki kiedykolwiek widziałem, w Polsce nosiłem je całe lato, dopóki nie padły... No cóż, ale nie widziałem u nas tego w sprzedaży. Nie mam wątpliwości, że ciuchy które się u nas sprzedaje nie są nawet w połowie tak funkcjonalne, także nie obraziłbym się wcale z takiej pamiątki od znajomego:)

[mrtswtk]: Stroje ludowe – nie wiem dlaczego, ale w Indiach białe kobiety koniecznie chcą kupować sari.

 Dokładnie. To samo z koszulkami w stylu "I Love Warsaw" - kupujac czy to stroje ludowe, czy tego typu koszulki (zwlaszcza jesli sa jeszcze do tego w jakis strasznych kolorach) zastanow sie co bedziesz z tym potem robil po powrocie do kraju? Czy aby dana koszulka, sari, kimono etc nie wyladuje potem głeboko w szafie. Oczywiście w najgorszym razie - będziesz miec swietny stroj do sprzatania mieszkania...
Aha - i to działa w dwie strony - jesli masz zagranicznych gosci nie wciskaj im w prezencie koszulki z orzełkiem. Wiem o czym mówię - po jednym pobycie w Macedonii wróciłam z czteroma koszulkami - wszystkie czerwone, z flaga Macedonii. Nie wiem co mysla o mnie sąsiedzi gdy idę w jednej z nich wytrzepać dywan, albo świecę nia w oknie myjąc szyby.. Na szczęscie takie cuda tylko przy wiosennych porzadkach...