bywajtu

W czasach gdy można było jeszcze spokojnie marnotrawić czas, a słodkie nic nie robienie nie utożsamiało się ze zmarnowanymi okazjami, do pokoju wparowała moja współlokatorka z akademika i w poczuciu rozmemłania zakomunikowała:

- Zróbmy coś, nie wiem… coś artystycznego. Zróbmy kolaż!

O tym, że kolaż jest fajny przekonywać nie trzeba, ja jednak spojrzałam nań szyderczym wzrokiem. Niezrażona rzuciła na podłogę sfatygowane wertowaniem podczas długich zimowych wykładów kobiece czasopisma i nakazała:

- Wycinaj wszystkie czarnobiałe zdjęcia.

Tak też zrobiłam. Gdy stosik wycinków zaczął się przesypywać wtajemniczyła mnie, że teraz przykleimy to wszystko do ściany w kuchni.

- Ale jak, czym? Nie mamy kleju. – zauważyłam.

- No to go zrobimy z mąki.

Spojrzałam na nią z politowaniem. Że co? Że z mąki? No ale zrobiła go, na poczekaniu, a później  zaczęłyśmy tapetować kuchnię. Muszę przyznać, że byłam wielce zaskoczona jak długo i mocno klej utrzymał nasze dzieło. Równie wielce byłam poirytowana, gdy przyszło mi zdzierać kolaż w momencie wyprowadzki – bez szpachelki nie dało rady. Tak przekonałam się, że  najlepsze rozwiązania to te najtańsze rozwiązania, a klej z mąki jest najlepszy do klejenia papieru. Sprawdza się zwłaszcza przy zabawie w papier mache.

No ale nie zwlekając dłużej, cobyście zdążyli popakować prezenty na czas, oto formuła:

1 porcja mąki (pszennej lub ziemniaczanej) + 2 porcje wrzątku + mieszać = klej.

P.S.: Proporcje mogą się zmieniać, najlepiej na oko ocenić czy klej ma odpowiednią konsystencję - grunt by nie był zbyt rzadki.