
7 osób
Widoczność: wszyscy
Publikować mogą: autorzy i obserwujący
Moderacja: przed publikacją
Hubertus
"Wizja św. Huberta" Jan Brueghel starszy i Rubens, 1617 r.
(Seges; http://en.wikipedia.org/wik...)
Hubertusy
3 listopada to dzień Św. Huberta, patrona jeźdźców i myśliwych, chociaż niektórzy przypisują mu także patronat nad leśnikami, kuśnierzami, sportowcami a nawet... matematykami. Zaraz po zaduszkach we wszystkich stadninach w Polsce odbywają się "Hubertusy", czyli imprezy, których głównym punktem programu jest gonitwa.
Gonitwa
Dawniej, kiedy o zwierzynę było łatwiej, gonitwa miała bardziej praktyczny wyraz - goniono lisa lub inne dzikie zwierzę. Obecnie jest to najczęściej przejażdżka po sąsiedztwie stadniny, często mocno zakrapiana. Tradycyjnie Hubertusa otwierano mszą świętą, po której dopiero następowała gonitwa. Jednakże od II wojny światowej, ze względu na materialistyczną doktrynę państwową, pozostała sama gonitwa.
Królewski gaskończyk
Tradycja św. Huberta sięga wczesnego średniowiecza. Św. Hubert urodził się w roku 655., w Gaskonii, w królewskim rodzie Merowingów. W kwiecie życia przeniósł się na dwór królewski Franków, gdzie poślubił córkę rządzącego de facto państwem majordoma, Pepina z Heristalu.
Widzenie
Podobno wiódł hulaszczy żywot, z zapamiętaniem oddając się łowiectwu. Jednakże w 695 r., w Wielki Piątek, kiedy mimo święta nie powstrzymał się od łowów, objawił mu się biały jeleń z krzyżem między rogami. Gaskończyk miał wtedy usłyszeć głos Boga. Po tym wydarzeniu Hubert zmienił diametralnie swoje życie, rozpoczynając studia teologiczne i działalnosć misjonarską w pogańskich jeszcze Ardenach i Brabancji.
Biskup
Około 700 r. otrzymał sakrę biskupią, z czasem przeniósł swoją siedzibę z Maastricht do Leodium (Liege, Belgia). Przez całe życie nie ustawał w działalności misyjnej, za co został uświęcony wkrótce po swojej śmierci w 727 r. Jego ciało złożono najpierw w kościele św. Piotra w Liege, gdzie, wraz z rozwojem kultu tego świętego, 3 listopada 743 r. przeniesiono relikiwe do głównego ołtarza. Wtedy odkryto, że ciało się nie rozkłada lecz wydziela przyjemny kwiecisty zapach (podobnie jak ciało papieża Jana XXIII w Bazylice św. Piotra). Ostatecznie, w 825 r. jego ciało przeniesiono do kościoła w miejscowości Andange, gdzie powstała Bazylika św. Huberta, a miejscowość została przemianowana na Saint Hubert.
Kult
Już w średniowieczu łączono kult św. Huberta z łowiectwem. Zachowało się wiele orderów i obrazów, przedstawiających tego świętego. W 1937 r. na Światowej Wystawie w Berlinie Jerzy Kossak otrzymał złoty medal za obraz "Widzenie św. Huberta". Do dziś koła i towarzystwa łowieckie noszą imię tego świętego.
