bywajtu

Norweska plaża, a nie żaden fiord! ;-) A jaka tam jest temperatura wody? Można się kąpać, czy za zimno?

Norweska plaża ma swoje uroki ;)  co do kąpieli woda zimna latem było około 14 stopni (temperatura się waha między 13-17 stopni)  podobne temperatury są i w Bałytku . Ze względu na zasolenie grzechem było się nie wykąpać :)  Co do zimowych kąpieli dla "morsów" jak znalazł  (2-7 stopni)  ;)

Fiordy to opowieść na długie wieczory ;)

No to dla mnie stanowczo za zimno. Owszem, w Bałtyku bywa często podobnie, ale zazwyczaj w lecie jest między 18 i 22. Dwa lata temu było nawet 25. Przy tym Północnym Bałtyk to morze południowe.

Miałam chyba pecha, bo trafiałam na temperatury wody w okolicach 17 stopni ale od lat unikam wyjazdów nad  polskie morze w sezonie,  więc mogę mieć takie spostrzeżenia ;) 

Spokój, pustka, doskonałe miejsce, żeby odetchnąć od pośpiechu i hałasu. Z tym morzem jednak to nie taka prosta sprawa. Choć byłem na północy Norwegii i z fiordu wypatrzyłem raz skaczącą nad wodę orkę, nigdy nie mialem okazji zanurzyć w morzu nawet palca. Od razu jednak założyłem, że jest lodowata. W Irlandii natomiast uparłem się, żeby zobaczyć wieżę, która w pierwszym rozdziale Ulissesa odgrywa równie ważną rolę, jak bohaterowie powieści. Podobnie jak jeden z nich, Buck Mulligan, wskoczyłem do wody, żeby trochę popływać. Woda była w środku lata tak zimna, że nie mogłem złapać tchu! Zdarzało mi się w Bałtyku kąpać w czerwcu, a czegoś podobnego nie doświadczyłem. Zaczynałem rozumieć, dlaczego główny bohater dzieła nie znosił ani morza, ani kąpieli w jego wodach. Tymczasem w samym Bałtyku, nad którym jestem właściwie każdego lata, warunki do pływania stopniowo się dla mnie pogarszają (nie mówię o zatoce). Są to jakieś tajemnicze zbiegi okoliczności, że w lipcu natrafiam na coraz zimniejsze prądy, które wykręcają nogi już przy wejściu do wody. Jeszcze parę lat temu mogłem pływać bez przerwy jakieś 30-40 minut, jeśli nie dłużej. Ostatniego lata, choć szczęśliwie przyjechaliśmy w czasie słonecznej pogody, a fala nie była wysoka, nie byłem w stanie pływać długo z powodu nieznośnego zimna. W pierwszej chwili rozgrzewał mnie ruch, ale już po kilku minutach czułem, jak owo zimno stopniowo prznika mnie do głębi, powoli, ale nieubłaganie pozbawiając sił. Zamiast więc pływać sobie wzdłuż brzegu na jakimś dłuższym dystansie, jak mam w zwyczaju, na przemian zanurzałem się i wychodziłem dygocząc na brzeg, żeby się ogrzać. Byłem jednym z nielicznych plażowiczów, jeśli nie jedynym, który w pełnym słońcu paradował w swetrze!    

Mówiąc ściśle to była krótka kąpiel i nie na wariata ;) Chociaż nieliczni spacerowicze patrzyli na mnie trochę dziwnie  (większosc osób, które wchodziły do wody miały pianki) ja biedactwo nie ;)  Najpierw zamoczyłąm nogi i to stopniowo, żebym nie dostała ataku (bo nie wiem, co moje dzieci by wtedy zrobiły) oczywiście poza zdjęciem spodni na początek dwie kurtki miałam nadal założone ;) i tak klika razy powtarzając czynność zdajmowałm po trochu resztę garderoby;)  W końcu organizm się przyzwyczaił i mogłam spokojnie się zanurzyć. W wodzie spędziałam góra 2 x po 15 minut i to z przerwą na bieg wzdłuż plaży. Ogrzanie organizmu trochę mi zajęło, ale gęsia skórka, dreszcze i myśl cholerka "kobieto co Ci przyszło do głowy" :) Nie wiem, czy drugi raz bym się odważyła, temperatura powietrza to około 18-24 stopni. Marzę o kolejnej wyprawie do Norwegii, kocham morze spkojne, czy wzburzone, spokój (byliśmy w sezonie) kiedy temperatury są najwyższe i te powietrza i wody a opady deszczu najrzadsze. Moje dzieciaki były zachwycone, podobnie ja. Ja kocham takie klimaty spokój, ciszę, ekologię, zielen i ten wiatr. Nawet pogoda zmieniająca się w ciągu dnia po kilka razy mi nie przeszkadzała. Mieliśmy szczęście w tym dniu nie padało kiedy zaplanowaliśmy wypad na plażę:)

Jacku, ja polskie morze bardzo lubię ale nigdy nie trafiłam tak, żebym chciała uskuteczniać pływanie. W Dzwirzynie parę lat temu była w miarę ciepła woda, ale po tych kąpielach wszyscy byli chorzy poza mną. Czyli Twoj organizm normalnie reagował. Nie ma co chojrakować chyba  najlepszym rozwiązaniem jest pływanie na basenie :) 

I pamiętam Twoją notatkę o James Joyce (zdjeć nie znalazłeś? ) 

Zdjęcia znalazłem, jest ich sześć czy siedem, wydrukowanych na papierze małego formatu. Pokażę je Administratorowi, i to wkrótce, ale już wiem, co powie. Przy tej okazji pozwolę sobie udzielić wypróbowanej rady wszystkim podróżującym zakochanym: nie róbcie sobie zdjęć. Seria fotografii z postacią twoją albo ukochanej osoby i z widoczkami w tle jest nudna dla innych, a dla ciebie niezręczna, tj. stanie się taką niebawem. Załóżmy, że z takiego zdjęcia chciałoby się po latach usunąć siebie albo ową niegdyś bliską osobę - co wtedy pozostanie z widoku? Nie lepiej by było od razu na niego skierować obiektyw? Mówię rzeczy oczywiste, ale ucząc się powoli, jak mam w zwyczaju, do tej prawdy jasnej jak słońce docierałem przez lata.

Jacku, bardzo się cieszę admin generalnie bywa "marudny" mówiąc pieszczotliwie ;) Już się cieszę na te zdjęcia (mam nadzieję, że je umieścisz) ja nie lubię się fotografować więc takich rozterek nie mam ale cenna uwaga dla innych :) 

"Zdjęcia fajne, ale rzeczywiście nie bardzo się nadają", by przytoczyć te słowa w ich dosłownym brzmieniu. Sprawa więc zamknięta. Gdybym był mądrzejszy, zrobiłbym lepsze zdjęcia. Z drugiej strony obraz w duszy czy kilka notatek to czasem konkurencja dla dobrej fotografii.  

Rozumiem, pozostają wspomnienia. Tylko z czasem się one zacierają a zdjęcia to magia chwili.  Dzięki za chęci :)