bywajtu

Czy możliwe są podróże w czasie? W Pompejach przekonałem się, że tak. W 79 roku n.e. potężna erupcja Wezuwiusza pokryła miasto grubą warstwą popiołu wulkanicznego. Dzięki temu, szczęście w nieszczęściu, ruiny w niemal idealnym stanie zachowały się do naszych czasów.

Upał, żar leje się z nieba, pot leje się z pleców. Właśnie minąłem miejską bramę. Idę tą samą brukowaną ulicą, po której ponad dwa tysiące lat temu jeździły drewniane wozy rzymskich kupców. Duże kamienie, niczym pasy zebry, ułatwiają przejście między wysokimi krawężnikami chodników. Już sama ta droga jest atrakcją. A co dopiero obiekty, do których prowadzi!

Docieram do Forum. Teraz jest to pusty plac otoczony resztami kolumn, ale niegdyś pulsował codziennym życiem mieszkańców. Cisza jakoś nie pasuje do tego miejsca. Co innego Świątynia Apollina. Czas tylko podkreślił niezwykłość mistycznej przestrzeni. Marmurowy ołtarz stoi pusty, a zegar słoneczny odmierza kolejne, długie lata. Niewielki Apollo wykonany z brązu wciąż pręży się strzelając z łuku na tle fragmentu kolumnady, jakby nie zauważył, że już dawno wypuścił broń z dłoni.

Termy niosą ukojenie nawet i dzisiaj. Wreszcie trochę cienia, można odetchnąć. Niegdyś spotykali się tutaj obywatele, aby zaznać orzeźwiającej kąpieli i podyskutować o codziennych sprawach. Mężczyźni w oddzielnej sali, kobiety w oddzielnej. Pomieszczenia były ogrzewane (zachował się nawet piec z brązu), woda zimna lub ciepła do wyboru, jaką już kto lubił. Człowiek odświeżony i zrelaksowany potrzebował rozrywki. Zapewniał mu ją Teatr Wielki oraz Amfiteatr. Dziś ciche i puste, niegdyś mieściły nawet dwadzieścia tysięcy ludzi i były świadkami licznych widowisk.

Największą część wykopalisk zajmują ruiny domów i warsztatów. Ludzie musieli wszak gdzieś mieszkać i zarabiać na chleb. Z całą pewnością na chleb, bo wielkie, kamienne żarna i dobrze zachowane piece wciąż czekają w pozostałościach licznych piekarni. Bezczelnie wchodzę do zrujnowanych domostw, naruszając prywatność sprzed wieków. A każdy dom inny. Można zobaczyć różnorodne rozkłady pomieszczeń, ściany pokryte zdobnymi freskami, fontanny, posążki, kolorowe mozaiki. Jeśli komuś nudziło się w domu, mógł udać się do Lunaparku i tam oddawać się rozkoszom. Freski przedstawiające miłosne igraszki przetrwały próbę czasu i wciąż kuszą odwiedzających.

Pełno tu niezwykłych detali takich jak np. napisy na ścianach pamiętające czasy Imperium Romanum, czy ciała pokryte skorupą stwardniałego pyłu ciągle jeszcze w dramatycznych pozach, żywcem z 79 roku. Wszystkie te elementy tworzą niezwykłą całość, która wywiera ogromne wrażenie i ma magiczne właściwości – potrafi przenieść odwiedzającego w czasie.  

• Jack Versloot (CC BY 2.0) https://www.flickr.com/phot... (Jack Versloot (CC BY 2.0) https://www.flickr.com/phot...)
• Ruiny - Z całego miasta tak niewielo zostało... Vitus Ruiny - Z całego miasta tak niewielo zostało... (Vitus)
• Magazyn - Archeologiczny sezam otworzył się Vitus Magazyn - Archeologiczny sezam otworzył się (Vitus)
• Wnętrze domostwa - Rzymska architektura to nie tylko kolumny i akwedukty Vitus Wnętrze domostwa - Rzymska architektura to nie tylko kolumny i akwedukty (Vitus)
• Antyczna droga - Rzymianie budowali solidne drogi - do dziś można się nimi przechadzać. Szkoda, że nie nauczyli tego Słowian. Vitus Antyczna droga - Rzymianie budowali solidne drogi - do dziś można się nimi przechadzać. Szkoda, że nie nauczyli tego Słowian. (Vitus)
• Mozaika - Prawdziwe skarby nie leżą schowane w szkatułkach Vitus Mozaika - Prawdziwe skarby nie leżą schowane w szkatułkach (Vitus)
• Teatr Wielki - Sztuka jest nieśmiertelna Vitus Teatr Wielki - Sztuka jest nieśmiertelna (Vitus)