Przeprowadzka Stanislawa Augusta do Łazienki Lubomirskiego
Kiedy rozbudowa zamku Ujazdowskiego nie przynosi oczekiwanych efektów, Stanisław August Poniatowski rezygnuje z bardzo reprezentacyjnego budynku, jakim był Zamek Ujazdowski, i przenosi się do zwierzyńca leżącego pod zamkiem. Tam znajdziemy małe rezydencje mieszkalne, takie jak Pałacyk Myśliwski, Biały Domek, znajdują się tam również Ermitaż i Łazienka Stanisława Lubomirskiego z roku 1698, autorstwa Tylmana z Gameren, o którym też już wspominałam przy okazji opisywania pełno-barokowego charakteru Pałacu Krasińskich.
Na skarpie znajdują się małe pawilony mieszkalne, ale w bardzo wysokich standardach. Jest to zupełnie nowy typ budowli, który miał być formą szukania spokoju, ale nie odcięciem się od luksusu. Napiszę o tym więcej w następnej notatce, opisując wnętrze pałacu łazienkowskiego. Wówczas przyjrzymy się bardziej pięknym wnętrzom, jakie w nich znajdziemy. Mimo wszystko, nie widzimy jednak tak ogromnego przepychu i przeskalowania, jakie miało miejsce w pełnym baroku, gdzie architekci szukali przeróżnych sposobów żeby oszukać widza i pokazać mu większy budynek niż był nim w rzeczywistości.
W jednym z tych budynków zwierzyńca, czyli w tej małej łazience Lubomirskiego Zamieszkał Stanisław August. W pozostałych budynkach wprowadziła się jego rodzina i bliskie mu grono ludzi. Po kilku latach od chwili kiedy zamieszkał w niej król, budynek zwany Łazienką zaczyna przeradzać się w Pałac Łazienkowski.