bywajtu

Za oknem śnieg, temperatura sięga -15 stopni, a ja kulę się przy kaloryferze. W takim momencie, przyjemnie pofantazjować o wakacjach, które szczerze mówiąc, sama już powoli planuję. Na razie więc myślę nie tyle o zwiedzaniu, przemieszczaniu się, co po prostu o morskich kąpielach i wylegiwaniu się w pełnym słońcu na plaży. O tym, że nie muszę z zimna zawijać się w koc, a wręcz przeciwnie - mogę leżeć w stroju kąpielowym i łapać promienie słońca.

Teraz spróbujmy cofnąć się w czasie o jakieś 200 lat i wyobraźmy sobie, że w trzydziesto-stopniowym upale, możemy kąpać się jedynie w specjalnie przeznaczonym do tego stroju - sukni obciążonej ciężarkami, aby pod wpływem wody nie zaczęła się unosić - koszmar! Tak właśnie musiały być ubrane plażujące kobiety w osiemnastym wieku. Mężczyźni wcale nie mieli lepiej. Ich strojem kąpielowym, był wełniany! kostium z długimi rękawami i nogawkami, po jakimś czasie jedynie skrócony.

Bathing suit 1858 Anonymus/http://en.wikipedia.org/wiki/File:Bathing_suit_1858.png Bathing suit 1858 (Anonymus/http://en.wikipedia.org/wiki/File:Bathing_suit_1858.png)

Mimo, że coś na kształt damskiego bikini, było popularne w starożytnych Pompejach i Imperium Rzymskim, na co wskazuje wiele znalezionych z tamtego okresu, fresków, to moda ta, była zakazana przez następne stulecia. Powodem był po prostu widok kobiecego ciała, które tak powszechnie kojarzono z grzechem. Dopiero w dziewiętnastym wieku, pozwolono kobiecie na dwuczęściowy kostium, składający się z góry zakrywającej ramiona i spodni do kostek.

Casale Bikini http://commons.wikimedia.or... Casale Bikini (http://commons.wikimedia.or...)

Klasycznie bikini, które jest najbardziej popularnym dziś strojem kapielowym dla kobiet, zrobiło się coraz bardziej powszchne dopiero w dwudziestym wieku. Okres, w którym kobiety stawały się coraz bardziej wyzwolone, zaczęły same o sobie decydować, miał oczywisty wpływ na to, jak zaczęły wyglądać kobiece stroje. Także kąpielowe. Około lat dwudziestych, ubiegłego wieku, damski strój do pływania, coraz śmielej zaczął odkrywać ręce i kolana. Natomiast lata czterdzieste to już prawdziwa rewolucja. Dokładnie w 1946 roku, francuski projektant Louis Réard, zaprojektował pierwsze bikini. Pierwszą kobietą, która odważyła się je zaprezentować była tancerka Micheline Bernardini. Réard nie mógł znaleźć na tyle odważnej modelki, a więc wynajął Bernardini, która występowała wówczas nago w Casino de Paris.

Micheline Bernardini Keystone/Staff/http://en.wikipedia.org/wiki/File:MichelineBernardini.jpg Micheline Bernardini (Keystone/Staff/http://en.wikipedia.org/wiki/File:MichelineBernardini.jpg)

Sama nazwa bikini, ma dość dziwaczną historię. Nazwę na ten strój, zaczerpnięto od atolu Bikini, na Wyspach Marshalla. Wszystko dlatego, że od roku 1946 aż do 1958, Stany Zjednoczone, prowadziły tam próby broni jądrowej. Wrażenie jakie robiły stroje bikini, porównano do bombowych działań amerykańskich. Tak, właśnie stąd wzięła się ta nazwa:)

Bikini powoli zaczęło się pojawiać na większości europejskich plaż. Natomiast w Stanach Zjednoczonych, boom na ten skąpy strój, zaczął się dopiero w latach 60-tych, do czego przyczynił się film I Bóg stworzył kobietę, z Brigitte Bardot w roli głównej.

Kiedyś dwuczęściowe stroje dla kobiet były nie do pomyślenia, gdyż odkrywały zdecydowanie za dużo, dziś jest to norma, na którą każdy się godzi. Mało tego, bikini przez lata stawało się jeszcze mniejsze i ma dziś wiele różnych wersji.