bywajtu

  Panorama miasta Markos90 ; http://it.wikipedia.org/wik... Panorama miasta (Markos90 ; http://it.wikipedia.org/wik...)

Chociaż dzisiejszy Agrygent to niewielkie miasto, niegdyś był jednym z najpotężniejszych polis Wielkiej Grecji. Został założony około 580 r. p.n.e. przez kolonistów z Geli, na obszernym płaskowyżu, rozciągającym się pomiędzy korytami dwóch rzeki – Hypsas i Akragas, biorąc nazwę od tej drugiej.  Miasto szybko rozrosło się, zajmując powierzchnię 18 ha i otaczając murem obronnym o długości ponad 10 km. Źródłem bogactwa Akragas stało się jego zaplecze rolnicze, dostarczające eksportowanych na masową skalę zbóż, oliw, win i skór.

Okres rozwoju miasta zbiega się z panowaniem dwóch tyranów, Faralisa słynącego z okrucieństwa (podobno nawet kanibalizmu) oraz Terona, który razem z tyranem Syrakuz w 480 r. p.n.e. pokonał Kartagińczyków w bitwie pod Himerą. Syn Terona, Trazydeos, po dziewięciu latach rządów został wygnany w 471 r. p.n.e. . Wówczas miasto, dzięki staraniom swego obywatela – słynnego filozofa Empedoklesa, powołało wybieraną przez mieszkańców radę, przyjmując ustrój demokratyczny.

Lata złotej wolności Akragas zostały uwiecznione w we wspaniałym dziedzictwie architektonicznym, które do dziś stanowi jedną z największych atrakcji turystycznych Sycylii. Szczególnie znana jest wpisana na listę UNESCO Dolina Świątyń, w której znajduje się m.in. Olympeion, największa na świecie świątynia wzniesiona w porządku doryckim. Niestety, obiekty są w stanie ruiny, głównie ze względu na trzęsienia ziemi nawiedzające często te okolice, jak i XVIII w. zniszczenia powstałe podczas budowy Porto Empedocle, kiedy starożytne świątynie stały się źródłem budulca.  

Starożytna Świątynia Concordii, jeden z wielu obiektów świątynnych widocznych do dzisiaj w Agrygencie. Japs 88; http://it.wikipedia.org/wik... Starożytna Świątynia Concordii, jeden z wielu obiektów świątynnych widocznych do dzisiaj w Agrygencie. (Japs 88; http://it.wikipedia.org/wik...)

Dzięki stabilności i ekonomicznej prosperity, Akragas rozwijała się dalej, osiągając w 415 r. p.n.e. ponad 200 000 mieszkańców. Jednakże w 406 r. p.n.e. miasto zostało zdobyte i zniszczone przez Kartagińczyków. Trzeba było ponad 50 lat, aby Akragas zostało ponownie odbudowane przez korynckiego pogromcę tyranów i Kartagińczyków, Timoleona. Wkrótce jednak Kartagińczycy opanowali miasto, utrzymując swoją władzę aż do 210 r. p.n.e. , kiedy Akragas zostało zdobyte przez Rzymian i przemianowane na Agrigentum (Agrygent). Jednakże nawet w imperium rzymskim, mimo ekonomicznego dobrobytu, miasto nie zdołało odzyskać już swojego znaczenia, przyćmione przez pobliskie Syrakuzy a później Palermo.

Czasy wędrówki ludów przetoczyły przez miasto liczne armie barbarzyńców, aż w końcu w 540 r. zostało włączone do państwowości bizantyjskiej. Nastało kilka wieków pokoju, którym kres zadał najazd arabski na Sycylię w 828 r. Mimo początkowych sukcesów, miasto zostało zdobyte w 840 r. i zasiedlone przez jedno z plemion berberyjskich.

Agrygent został zdobyty przez Normanów jako jedno z ostatnich miast na wyspie i włączony do ich państwowości w 1087 r. Przez następne wieki dzielił losy Królestwa Sycylii, w tym liczne trzęsienia ziemi i epidemie. Odkryte w okolicy bogate złoża siarki stały się w erze nowożytnej i przemysłowej źródłem utrzymania lokalnej społeczności. Powstały kopalnie, a w XVIII w. wyludnione od wieków miasto zaczęło powoli się regenerować. W 1860 r. mieszkańcy wsparli oddziały Garibaldiego w walce o zjednoczenie i miasto zostało włączone do Królestwa Włoch.

  Katedra San Gerlando w Agrygencie Toni Pecoraro; http://it.wikipedia.org/wik... Katedra San Gerlando w Agrygencie (Toni Pecoraro; http://it.wikipedia.org/wik...)