bywajtu

Świetnie zachowane, a nawet czasem wyeksponowane i zagospodarowane (ławeczki, stół do szachów, itd) są bunkry tej linii w Drohiczynie i okolicach. Czasem stoją co 50 metrów. Cmentarz drohiczyński jest na górce dość blisko rzeki, więc z obu jego końców zbudowano bunkry, są doskonale widoczne przy wejściu na cmentarz od strony miasta, i wyjściu w kierunku wsi Tonkiele.

Swoją drogą warto zajrzeć do pofranciszkańskiego kościoła w Drohiczynie i odnaleźć (niedaleko wejścia) czarną marmurową tablicę poświęconą dwóch niemieckim oficerom (nazistom?), którzy w 41 roku uratowali kilka polskich  arystokratycznych rodzin przed własnymi rodakami i przed radzieckimi żołnierzami. Były to m.in. siostry z rodu Gedyminowiczów, tak tych, ich daleki przodek był przez moment (750 lat temu) królem Rusi Małej (stąd wywodzi się dzisiejsza Ukraina) i ziemi drohiczynskiej (ale to skomplikowana historia, na inną okoliczność). Potomkowie tych uratowanych wyjechali ostatecznie w czasie wojny do Kanady, ale za wolnej Polski (po 1989 roku) wrócili, aby odnaleźć dokumenty i upamiętnić tych bohaterskich oficerów. Takie to są losy, a historia jak z Bonda!

A tak swoją drogą Przemyśl był w czasie I wojny światowej jedną z trzech najpotęzniejszych twierdz w Europie, wraz z Anwerpią i Verdun. Miała za zadanie powstrzymać wojska rosyjskie. W 1914 roku została otoczona przez Rosjan i odcięta od świata. Broniła się przez pół roku, aż zabrakło żywności i wody, nie poddała się jednak. Dowództwo nie chciało oddać jej w ręce wroga i twierdzę wysadziło. Podobno wysadzili się też oficerowie. Tak w Przemyślu opowiadają...Coś Wam to przypomina? Wołodyjowski, itd

Wokół Przemyśla jest mnóstwo pozostałości tej twierdzy, raj dla badaczy, pasjonatów i.. romantyków :)

Racja, Przemyśl to niesamowity temat. Jeden z fortów jest udostępniony, ale reszta niestety jest już ruiną, która często zagraża życiu ludzkiemu. Mimo to niesamowitym przeżyciem jest zobaczenie jak przyroda pochłania dzieło człowieka tak mozolnie budowane...

Pozwolę sobie polecić notatkę o Twierdzy Przemyśl, którą napisałam jakiś czas temu.

Przeczytałam, tak mniej więcej jest. Z tym że twierdza nigdy nie została poddana, zdobyta. Potem przechodziła z rąk do rąk, ale raczej jako ruiny nie pełniące funkcji twierdzy.

A co do komentarza pod tamtą notką, że te forty czy inne budowle militarne są źle zagospodarowane, to znam dwa przypadki bardzo pozytywne (tak na szybko przychodzą mi do głowy dwa): twierdza Osowiec nad Biebrzą (świetnie turystycznie zorganizowana, na szlaku bagien, w Biebrzańskim Parku Narodowym) i Miedzyrzecki Rejon Umocniony (Ziemia Lubuska), znany z nietoperzy równie dobrze co z militariów :)

Będę musiała się tam wybrać. Chodzenie po ruinach ma swój klimat, ale jednak warto czasami zobaczyć coś co jest w pełnej krasie.

Zdobyta... tzn. przeszła do rąk atakującego.

Z końcem marca 1915 podpisano akt kapitulacji Twierdzy (już po wysadzeniu). Obrońcy unieszkodliwili ją, tak by Rosjanie nie mogli z niej korzystać jako z Twierdzy. Co nie zmienia faktu, że została zdobyta.

Zdobycie fortyfikacji może polegać na jej przejęciu lub unieszkodliwieniu bez konieczności jej ponownego użycia w celach militarnych. Gdy czytamy, ze twierdza została wysadzona w czasie oblężenia by nie oddać jej we wrogie ręce to rozumiec można a w zasadzie należy, że przestała byc przeszkoda na wojennym szlaku.