bywajtu

W "Erystyce" wspomina pewien chwyt, który sam zastosował w dyskusji. Kiedy mianowicie jego oponent dawał przykład Gdańska w jakiejś kwestii dotyczącej Niemiec, ten go poprawił, przypominając, że Gdańsk jest miastem polskim, nie niemieckim. 

ale właściwe co to za chwyt? że Gdańsk jest polski? to żadna erystyka :-) ale rozumiem, że chodziło o zbicie tylko, tak po pysku, oponenta ;-)

Chwyt w tym sensie, że Schopenhauer nie wspomniał ani słowem, co sam sądzi na ten temat, nie o to zresztą chodziło w tej książce, była to tylko ilustracja pewnej figury erystycznej, nazwy już nie pomnę. Z dużym jednak prawdopodobieństwem można wnosić, że sam myśliciel nie upierałby się przy przeciwnej tezie.

na stronie 5.

"im ogólniejsze twierdzenie, tym bardziej podatne jest na zarzuty. Sposobem jest nie budzące wątpliwości określenie tego, o co się spieramy (status controversiae)"

"Przykład 2: A rzecze: Pokój z 1814 r. przywrócił niezależność wszystkim niemieckim hanzealyckim miastom. B wykorzystuje instancję przez przeciwieństwo (instantia in dontrarium) i dowodzi, że pokój ten odebrał Gdańskowi niezależność przyznaną przez Napoelona. Wówczas A kontrargumentuje w sposób następujący: Mówiłem owszystkich niemieckich hanzeatyckich miastach, natomiast Gdańsk to polskie miasto hanzeatyckie.Wybieg ten występuje już u Arystotelesa (O wybiegach sofistycznych)."

A więc wybieg. Ale dokopałeś się. Widać, jak bardzo rzeczy zmieniają postać w pamięci.