bywajtu

Prasa do wyrobu wina - Tacuina sanitatis (XIV w.) Sailko; http://en.wikipedia.org/wik... Prasa do wyrobu wina - Tacuina sanitatis (XIV w.) (Sailko; http://en.wikipedia.org/wik...)

Skarb Kolchidy

Wino to symbol cywilizacji śródziemnomorskich, chociaż jego początki związane są z terenami dzisiejszej Gruzji, Armenii i Iranu. Najstarsze ślady wyrobu sfermentowanego soku z winogron sięgają 6000 p.n.e., i pochodzą właśnie z Gruzji, skąd również rozchodzi się mapa współczesnego genomu winorośli. Także Lewant ma długą tradycję produkcji wina, już w III tysiącleciu p.n.e. wina z Byblos były eksportowane do Egiptu. 

Fenickie żagle

Jednakże rozpowszechnienie wina jako napoju zawdzięczamy Fenicjanom. Kolonizacja fenicka w basenie morza śródziemnego rozpowszechniła zwyczaj picia tego napoju wśród innych ludów, tworząc nowe rynki zbytu na wino. Produkcja i eksport wina pociągały za sobą rozwój form naczyń glinianych, przeznaczonych do transportowania lub podawania wina.

Z żywicą

Opracowywano także różne techniki zabezpieczania wina, i tak, Fenicjanie wlewali warstwę oliwy zanim pieczętowali amfory sosnowym korkiem z żywicą. Ten zwyczaj dał najprawdopodobniej początek retsinie, popularnemu w Grecji gatunkowi wina o żywicznym posmaku. Grecy rywalizujący o dominacją na Morzu Śródziemnym z Fenicjanami, mieli także własne tradycje związane z winem. Najstarsze znaleziska związane z produkcją wina w Grecji pochodzą sprzed 4500 p.n.e., a z okresu mykeńskiego znamy zachowane teksty mówiące o piciu i produkcji wina.

Oinos

Wino (gr. oinos) stało się narodowym napojem greckim, odgrywając niebagatelną rolę w kształtowaniu kultury i obyczajowości Hellenów (np: zwyczaj sympozjum - wspólnego picia wina). Sposoby podawania i picia wina były ściśle określone, w zależności od gatunków czy okoliczności spożycia. Wino należało rozcieńczać wodą i tylko barbarzyńcy w mniemaniu Greków a później Rzymian pili nierozcieńczone - a więc mocniejsze, wino. 

Wino transportowano w amforach, dużych uszatych naczyniach, często o dużej objętości, które zwieńczała wąska szyjka, łatwa do zakorkowania. Do mieszania wina z wodą służył krater, miskowate naczynie, z którego pijący nabierali płyn bezpośrednio do mniejszych naczyń. Picie z krateru było uznawane za nietakt i było oznaką pijaka.

Zwyczaj produkcji i picia wina wyróżniał w oczach Greków ludy cywilizowane od zupełnie dzikich, co być może wpłynęło także na dalszą popularyzację tego napoju w dobie świetności Greckiej kultury. Rzymianie odziedziczyli winne zwyczaje od Greków, rozpowszechniając te tradycje na podbite kraje. To właśnie dzięki nim powstały m. in. słynne winnice Bordeaux.

Haram

Rozwój Islamu, który zakazywał spożycia alkoholu, ograniczył zasięg spożywania wina, chociaż nie zawsze produkcji. Pod władzą wyznawców proroka zanikły w wielu rejonach Bliskiego Wschodu tysiącletnie tradycje produkcji winna, ograniczając się raptem do kilku enklaw (Liban, Armenia, Gruzja).

Reconquista

Nowych możliwości dostarczyło odkrycie Nowego Świata. Hiszpanie, którzy jeszcze w starożytności należeli do głównych eksporterów wina do Rzymu, przywieźli ze sobą szczepy winorośli do Ameryki, gdzie winorośl znalazła podatny grunt. Gdy w połowie XIX w. w Europie filoksera zniszczyła kilka milionów hektarów winnic, sprowadzenie szczepów z Nowego Świata pozwoliło odbudować europejski przemysł winiarski. Niemniej, obecne szczepy europejskie naznaczone są w większości amerykańskim pochodzeniem.

Wino do dziś pozostaje jednym z najpopularniejszych, a zarazem eleganckich napojów alkoholowych. Reprezentowane w niezliczonej liczbie odmian wymaga odpowiedniego przygotowania w jego rozeznaniu.

  Krater - greckie naczynie do mieszania wina z wodą przed spożyciem. OgreBot; http://en.wikipedia.org/wik... Krater - greckie naczynie do mieszania wina z wodą przed spożyciem. (OgreBot; http://en.wikipedia.org/wik...)