bywajtu

W podobny sposób powstał nieistniejący już Stadion Dziecięciolecia (pełna nazwa Stadion Dziesięciolecia Manifestu Lipcowego), którego koronę również usypano z gruzów zniszczonej w trakcie drugiej wojny światowej Warszawy.

Temat gruzów w Warszawie dotyczy nie tylko martyrologii ale i eksploratorów. W trakcie odbudowy Warszawy nie usuwano gruzów, tylko stawiano na nich nowe budynki. Tak m.in. powstał Muranów, nieco na wzniesieniu będącym usypiskiem z gruzów getta. Wyjątkiem od tej praktyki były jedynie budynki państwowe, które z różnych powodów wyposażano w obszerne "lochy" - piwnice. W środowisku eksploratorów mówi się o Warszawskich tunelach łączących budynki rządowe, np: tunelu biegnącym od Pałacu Kultury w stronę dawnej siedziby PZPR (przy Rondzie de Gaulla), skrywającym szeroką dwupasmową jezdnię asfaltową) czy miasteczku bezdomnych pod Dworcem Centralnym. Inną stroną medalu jest fakt, że w centrum stolicy nie można zwalczyć plagi szczurów, które żyją w labiryncie zasypanych przedwojennych fundamentów, przemieszczajac się od domu do domu bez żadnych przeszkód. Sam widziałem kilka "zejść" do tego labiryntu, wiele z nich było wykorzystywanych i udrożnionych w trakcie Powstania Warszawskiego (jak tunele na WSM Żoliborz, łączące piwnice bloków z lat 30-tych). To ciekawy temat, chociaż ciągle pozostajacy poza zainteresowaniami badaczy akademickich, w sferze hobbistów.   

Skąd były te tunele? Połączenia pomiędzy kamienicami? A jeżeli to powstało z gruzów to jak Powstańcy mogli używać tuneli, które powstały po wojnie?

Tunele tworzono m.in. w ramach sieci kanałów, istniejącej oczywiście przed wojną jeszcze, niekiedy istniały połączenia między piwnicami sasiednich budynków np: w celach konserwacji systemu grzewczego. 

Mieszanina piwnic, przejść i kanałów, zasypana gruzem wojennej Warszawy utworzyła dopiero tą sieć.