bywajtu

Wiedziałem, że będzie to wielki spektakl, lecz nie przypuszczałem, że aż tak wielki. Ani trailer, ani pirackie wideo z wcześniejszych koncertów stadionowej wersji  "The Wall" Rogera Watersa nie oddawały skali przedsięwzięcia. Tę trzeba było odczuć na żywo. Mur - najważniejszy symbol i rekwizyt dzieła -  zajął całą szerokość stadionu (pewnie ponad 100 metrów) i był chyba najszerszym ekranem, jaki został użyty podczas koncertu rockowego. Na nim zmieściły się "telebimy" z obrazem sceny oraz genialne animacje i filmy ilustrujące treść utworu. Wśród nich również te zrobione przez Geralda Scarfe'a  do filmu Parkera z 1982 roku. Ekspresja i siła oddziaływania tych kreskówek jest nadal ogromna. Nie mniejsza niż nowszych animacji bajecznie kolorowych i wyrazistych, często sprawiających wrażenie trójwymiarowych. Estetyka na najwyższym poziomie, prosta i wysmakowana, mocna i niebanalna. Świetnie zmiksowane projekcje doskonale współgrały z muzyką. Ta została bardzo porządnie zagrana i bardzo dobrze nagłośniona. Przejrzysty i pełny dźwięk wypełnił stadion charakteryzujący się podobno złą akustyką. Niezapomniany wieczór, niezapomniany spektakl!