bywajtu

O indeksie glikemiczny zrobiło się głośno, choć tak naprawdę nadal sporo osób nie do końca rozumie, o co w nim tak naprawdę chodzi. A zasadniczo sprawa jest dość prosta - indeks glikemiczny pokazuje wartość o jaką wzrośnie nam poziom cukru w organizmie po spożyciu określonych węglowodanów w danym produkcie. Koncepcja ta powstała w latach 80tych ubiegłego wieku, kiedy zauważono, że 25g węglowodany np. w owocach powoduje inny wzrost glukozy we krwi (tzw. efekt glikemiczny) niż 25g węglowodanów w pieczywie białym. Wartość indeksu waha się od 0 do 100, gdzie ta najwyższa wartość oznacza najczęściej samą glukozę. Co w praktyce oznaczają te cyfry? Że im wyższa wartość IG węglowodanów tym większe wahania glukozy będzie doświadczał nasz organizm, natomiast im niższa wartość tym poziom glukozy będzie bardziej stały i utrzymujący się przez dłuższy czas.

Zasadniczo do tej pory przyjmowano, że skrobia czyli węglowodany złożone, wchłaniana i trawiona jest wolniej, natomiast cukry czyli węglowodany proste są trafione szybciej. Ale na trawienie nie wpływa jedynie wielkość cząsteczek, ale również forma (stała, ciekła, zmielona), w jakiej je przyjmujemy. Dlatego też chleb biały oraz z lekkiego przemiału mają wyższy indeks glikemiczny niż chleb pełnoziarnisty. Dlaczego? Ponieważ ziarna zmielone i upieczone szybciej się trawi, niż te nieprzetworzone.

Zapewne część z Was w trakcie czytania tego krótkiego artykułu stwierdziła, że IG jest potrzebny tylko osobom chorym na cukrzycę, które bezwzględnie muszą pilnować stężenia glukozy we krwi. I rzeczywiście tak jest, ale nie do końca. Okazuje się, że IG może być pomocny przy walce z otyłością oraz powikłaniem, które z niej często wynika jakim jest cukrzyca typu II. Po spożyciu produktów o dużym IG, które spowodują spore wahania cukru w krwioobiegu, dochodzi do stanu, w którym człowiek bardzo szybko zaczyna być głodny. Przykładem niech będzie piwo, które ma bardzo wysoki indeks. Po wypiciu jednego, półlitrowego piwa zazwyczaj wszyscy zaczynają się rozglądać za jakimiś przekąskami, najczęściej słonymi (chipsy, słone paluszki, orzeszki itp.). I samo piwo jako takie może nie byłoby tuczące, ale w towarzystwie jeszcze bardziej kalorycznych dodatków, raczej nie zadba o naszą linię. Koncepcja indeksu glikemicznego jest również wykorzystywana w żywieniu sportowców.

Na koniec jeszcze drobna uwaga. Jeśli chcemy zacząć przywiązywać wagę do indeksu glikemicznego musimy patrzeć holistycznie na nasze posiłki, które zazwyczaj nie składają się z jednego produktu (no chyba, że jesteśmy na jakiejś monodiecie, ale wtedy raczej IG nie będzie nam do niczego potrzebny). Warto też poznać swoiste triki, które mogą ostatecznie zmniejszyć IG potraw. Np. białko i tłuszcze znacząco spowalniają tempo trawienia potraw, dlatego lepiej zjeść kromkę białego chleba z prawdziwym masłem niż bez niczego.

hypotekyfidler.cz, CC BY 2.0, https://www.flickr.com/phot... (hypotekyfidler.cz, CC BY 2.0, https://www.flickr.com/phot...)