bywajtu

Ja ze swojej choroby wyrosłam, ale w dzieciństwie pomagał tylko wspomniany przez Ciebie aviomarin - ale mam to "szczęście", że nie zasypiam w środkach transportu, więc nie zwalał mnie z nóg w ogóle.

Do porad dodałabym wietrzenie pojazdu - im goręcej i bardziej duszno, tym gorzej człowiek się czuje, a czasem wystarczy ciut uchylić okno, no i zdjąć nadmiarowe warstwy ubrania.

Zdecydowanie wietrzenie. Nawet jak "zaczyna się" to pomaga trochę świeżego powietrza. A jak tego też nie ma, to głębsze i spokojniejsze oddechy - może wyeliminować przykre objawy lub chociaż zmniejszyć. Mi pomaga, bo niestety u mnie w rodzinie nie wyrastamy z tego ;)

Tak żartem. Zawsze jak wypływałem w rejs to swoim załogantom  na pytanie co mają robić gdy zaczną mieć chorobe morską, odpowiadałem: połóż sie pod drzewem na trawie :D

Uchh, z chorobą morską chyba jest gorzej - z tego dziadostwa nie wyrosłam...

No tak, wietrzenie to faktycznie jedna z lepszych metod. ;-) Jeżeli nam się nie spieszy, a kierowca jest przychylny możemy też poprosić o krótki postój. Jadąc autobusem warto korzystać ze świeżego powietrza przy każdym dłuższym postoju.

Ja do końca nie wyrosłam z tej choroby, ale na pewno jest lepiej niż w dzieciństwie. Wtedy nawet w komunikacji miejskiej robiło mi się niedobrze. A propos, mając taką przypadłość w autobusie lepiej stać niż siedzieć - przynajmniej mi zawsze bywało wtedy lepiej.

Co do choroby morskiej to tak, to dziadostwo jest o wiele gorsze. :-)

Nie wiem jak z lokomocyjną, ale żarty żartami a morska choroba jest paskudna. Z tego co wiem to jest to "choroba błędnika" a w zasadzie to jego poprawne działanie. I prosze uwierzyć, że oddawanie Neptunowi tego co jego nie jest w tym najgorsze. dużo bardziej nieprzyjemne jest totalne osłabienie , które towarzyszy temu wszystkiem (do tego stopnia że człowiek czasem nie jest w stanie założyc skarpetek).

Ja osobiście nie mam tej przypadłości (przynajmniej nie zdarzyło mi się do tej pory), wniosek: mój błędnik nie działa do końca prawidłowo. Jest pewna metoda łagodząca skutki choroby morskiej , która polecam swoim kursantom. Trzeba się połozyć na plecach wzdłuż diametralnej jachtu. Łodzie żaglowe njabardziej kołysza się na boki, więc leżąc na plecach w pewnym sensie można błędnik oszukać dając mu wrażenie takie jakie odnosi podczas zwykłego chodzenia. Oczywiście mimo zimna najlepiej położyć się na pokładzie,  w szelkach asekuracyjnych i to w kokpicie.

Do pewnego momentu sama cierpiałam na chorobę lokomocyjną. Na szczęście podobno się z tego wyrasta, przynajmniej tak było w moim przypadku. Zawsze faszerowałam się właśnie Aviomarinem i na szczęście nigdy nie byłam nieprzytomna a senna, zasypiałam na godzinę, półtorej. Dla mnie najgorsze było tylko to, że po przebudzeniu, do końca dnia czułam się bezsilna. No, ale coś za coś, zawsze wolałam lek niż cokolwiek innego ;)

Z tym Aviomarinem to jeszcze jest tak, że dzieciom powinno dawać się mniejszą dawkę (czyli nie całą tabletkę, a chyba pół, ale dla pewności lepiej sprawdzić w ulotce). No i mi rodzice zamiast przekroić tabletkę na pół i dać do połknięcia rozkruszali ją na łyżeczce, mieszali z wodą i wlewali do gardła... ten gorzki smak prześladuje mnie do dzisiaj i czasami bezwarunkowo czuję jego posmak przed dłuższą podróżą. Na pocieszenie dostawałam potem kostkę czekolady, ale czy to coś dało... bleh. ;P

W kilku miejscach czytałam, że dobry jest też imbir, któryś z medykamentów jest nawet na jego bazie przygotowany. Ale nigdy nie próbowałam. Byłoby o wiele smaczniejsze, niż aviomarin (;

...i punkt 11. Miej ze sobą torebkę. Albo kilka. ;) A sproszkowany aviomarin to zło w najczystszej postaci, potwierdzam.

@MarcinM, myślę że posiadanie przy sobie torebki dodatkowo wpływa na komfort psychiczny osoby z tą chorobą. ;-)