Czas człowieka
7 osób
Moderatorzy:
    Atavus

Ustawienia strony:

Widoczność: wszyscy
Publikować mogą: autorzy i obserwujący
Moderacja: przed publikacją
RSS RSS
Zarejestruj się

27/09/13 publiczna

Dzieci swego wodza

czynnik sukcesu

 

 

 

 

 

 

 

Kult wodza

Historia zna wielu wybitnych wodzów, którzy dzięki wrodzonemu geniuszowi oraz szczęściu dokonali niesamowitych czynów. Oczywiście, z perspektywy czasu mało kto zwraca uwagę, że najczęściej sława wodza okupiona została krwią i trudem innych. Wspominamy z szacunkiem Aleksandra Wielkiego, Cezara czy Napoleona, zapominając, że za nimi stały całe armie oddanych im ludzi, których wierność i zaangażowanie decydowały o sukcesie lub porażce wodza. Nie ma w tym nic odkrywczego, skomplikowana machina organizacyjna jaką jest państwo i armia opiera się na zaangażowaniu pracy wielu osób. Jednakże, czemu jedni wybitni wodzowie byli w stanie wybić sie ponad innych, nie mniej zdolnych i szczęśliwych? Czy istnieje jakiś czynnik, na który dotąd nie zwrócono uwagi?

Sposób "na Napoleona"

Napoleon słynął z bliskości jaką utrzymywał ze swoimi żołnierzami. W pamiętnikach jego adiutant zwraca uwagę, że Bonaparte miał niesamowitą pamięć do imion. Co więcej, podczas kampanii wódz dzielił trudy swoich żołnierzy, nazywając żołnierzy swoimi "dziećmi". Oni odwazjemniali jego miłość oddaniem, jakiego nie znały żadne inne armie epoki. Bohaterscy, szaleni rzucali się w najgorszy wir walki za swego Napoleona.

Do czasu, Porażka na wschodzie, w kampanii Rosyjskiej, przyniosła koniec bohaterstwa armii cesarskiej. Czy przyczyną była klęska? Przecież Napoleon ponosił wielkie porażki już wcześniej, jak cała kampania Egipska, gdzie praktycznie wytracił lub zostawił na pastwę wroga wszystkich swoich podkomendnych. Mimo to zachował sławę wielkiego wodza, i prowadził jeszcze niejednokrotnie swoje "dzieci" do zwycięstwa.  

Zmęczenie wojną? Zawodowi żołnierze, których domem był obóz nie mieli tęsknili za pokojem, który oznaczał biedę lub ciężką, często źle płatną pracę. Jak zatem wyjaśnić tę nagłą zmianę nastrojów w armii?

Dowody leżą w ziemi

Wykopaliska archeologiczne w Wilnie (Litwa) dostarczyły pośrednio odpowiedz na to pytanie. Odkryto masowe groby żołnierzy Gwardii Cesarskiej, należących do jednego pokolenia. Było to pokolenia Napoleona. Ci dwudziestoparoletni, młodzi mężczyźni wychowani na legendzie rewolucyjnej i opowieściach o geniuszu Wodza - Cesarza, oddani mu byli całym sercem i całą duszą. Gotowi do najwyższych poświęceń wygrywali bitwy, wytrzymywali trudy i niedostatki więcej niż starsi żołnierze. Jednakże nieustanna wojna, bitwy i choroby wyniszczyły w końcu to wierne Napoleonowi pokolenie, zostawiając wodzowi starsze - a więc mniej radykalne roczniki, lub młodych podrostków. Dla młodzieży, mit wodza mógł blędnąć na tle codziennych niedostatków spowodowanych upadkiem zrujnowanej wojną gospodarki, której priorytetem były potrzeby wojskowe a nie cywilne. Niedobór żywności czy przedmiotów codziennego użytku wzmagał nastroje antynapoleońskie i tęsknote za ancient regime.   

Aleksander

Czy to zjawisko wyjątkowe dla Napoleona, czy można je zaobserwować w kontekście innych wielkich wodzów? Aleksander Wielki, który wywiódł z Macedonii ponad 40 000 hoplitów uchodzi za największego wodza wszech czasów. Pogromił imperium Persów, doszedł ze swoimi żołnierzami aż do Indii, po przez lata ciężkiej kampanii. Jednakże i on wytracił swoje pokolenie, które zaczynało z nim wojnę. Padli na polach bitew Mezopotamii, w Persji czy nad Indusem. A gdy ich zabrakło, rozpoczęły się spiski i walka o wpływy, której ofiarą padł w końcu i sam Aleksander, otruty podczas jednej z uczt.

Czynnik X

Uważam, że ten schemat jest dostrzegalny także u innych wodzów - Cezara, generała Lee czy Gustawa Adolfa. Warto zwrócić uwagę, że wśród wielu innych to właśnie aspekt ludzki, wierne pokolenie porwane kultem wodza, mógłbyć jednym z głownych czynników decydujących o sukcesie i porażce wielkich wodzów historii. 

 

 

Ostatnio komentowane na stronie:
01/10/2013 Atavus

Kult cargo

czyli pamiątka z przyszłości
3 komentarze, ostatni z 30/04/2014 od Ola
03/11/2013 Atavus

Hubertus

2 komentarze, ostatni z 21/11/2013 od Atavus